بررسی عوامل موثر بر شاخص DMFT/dmft در کودکان شهرستان اهر

Abstract

هدف از این مطالعه این بود که ضمن بررسی وضع موجود کودکان 9 ،6 و 12 ساله شهرستان اهر، احتیاجات درمانی شان در راستای پایین آوردن شاخص DMFT وdmft مشخص شده و ضمن ارائه راهکاری برای پیشگیری، با بررسی علل پوسیدگی دندان(علل موثر مطرح شده در فرضیات طرح مد نظر می باشد) میان کودکان 9،6 و 12 ساله شهرستان اهر پیشنهادات برای روشهای مقابله با آنها ارائه شود. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی تعداد دانش آموزان مورد نیاز جهت معاینه و اجرای دقیق 350 نفر بود. روش اجرا بدین گونه بود که پس از پر کردن فرم رضایت نامه والدین دانش آموزان، از تمام دانش آموزان انتخاب شده به وسیله آینه و سوند دندانپزشکی، بر روی صندلی معمولی مدارس و در زیر نور طبیعی در کلاسهای مدرسه معاینه به عمل آمد سپس اطلاعات لازم مربوط به DMFTوdmft ، محاسبه شده و در فرم ضمیمه شماره 1 ثبت شد. همچنین اطولاعات لازم در مورد متغیرهای پیشگویی کننده که شامل جنسیت، تحصیلات والدین، تعداد دفعات مسواک زدن، سابقه مراجعه به دندانپزشک بود هر یک در فرم ضمیمه شماره 2 ثبت شد. در انتها داده های به دست آمده از مطالعه توسط روشهای آماری توصیفی (میانگین‌انحراف معیار) و آنالیز واریانس ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین DMFT در گروه سنی 9 سال برابر با 2/8 و در گروه سنی 12 سال 5/4 است. آزمون کروسکال والیس اختلاف معنی داری را در میزان DMFT در گروههای سنی 9 و 12 سال نشان می دهد. میزان D برای گروه سنی 9 سال برابر با 2/79 و برای 12 سال 4/74 می باشد. میزان M برای گروه سنی 9 سال 1 و برای گروه سنی 12 سال 1/46 است که در هر دو گروه سنی مشابه می باشد. میزان F برای گروه سنی 9 سال 2 و برای گروه سنی 12 سال 4 می باشد که در هر دو گروه سنی مشابه می باشد. میانگین dmft در گروه سنی 6 سال برابر با 8/11 و در گروه سنی 9 سال 5/77 است. میزان d برای گروه سنی 6 سال برابر با 7/7 و در گروه سنی 9 سال 4/8 می باشد .میزان m برای گروه سنی 6 سال 2/03 و برای گروه سنی 9 سال 2/19 است که در هر دو گروه سنی مشابه می باشد. مجموع DMFT و dmft در گروه سنی 6 سال برابر با 8/50 و در گروه سنی 9 سال 8/21 و در گروه سنی 12 سال برابر با 2/59 می باشد. نتیجه گیری: آزمون کروسکال والیس اختلاف معنی داری را در میزان کل در گروههای سنی 6 ، 9 و 12 سال نشان می دهد به طوریکه میزان کل در گروه های سنی 6 و 9 سال مشابه بوده و در گروه سنی 12 سال به طور معنی داری کمتر از دو گروه دیگر می باشد. بررسی ضرایب بتا نشان می دهد که متغیرهای تحصیلات پدر ، میزان درآمد خانواده و دفعات مراجعه به دندانپزشک توان کافی برای پیش بینی و تبیین میزان پوسیدگی را ندارند.