مقایسه خاصیت آنتی باکتریال پلی مر حاوی ذرات نانو سیلور با محلول های کلرهگزیدین 2% و هیپوکلریت سدیم 2/5 % در ریشه های دندانی عفونی شده با انتروکوکوس فیکالیس

Abstract

پاک سازی و شکل دهی کانال همراه با استفاده از مواد شستشو دهنده مناسب و داروهای داخل کانال، تعداد میکروارگانیسم ها را کاهش داده و شانس موفقیت بعد از درمان را افزایش می دهد. در این راستا هدف از این مطالعه ارزیابی خاصیت آنتی باکتریال پلی مر PLGA حاوی ذرات نانو سیلور با غلظتpm 30 (به عنوان نسل جدید ترکیبات آنتی باکتریال) در ریشه های عفونی شده با انترکوک فکالیس و مقایسه کارایی آن با دو محلول شستشو دهنده رایج یعنی هیپو کلریت سدیم 2/5 %و کلرهگزیدین 2% می باشد. مواد و روش ها: فعالیت آنتی باکتریال پلیمرهای حاوی ذرات نانوسیلور بر روی باکتری انتروکوکوس فکالیس بررسی شد و با خاصیت ضد باکتری محلول هیپو کلریت سدیم %2/5 و محلول کلرهگزیدین 2% با استفاده از روش agar diffusion مقایسه گردید. سپس شمارش باکتری برای باز یافت E.Faecalis زنده انجام گرفت. آزمون Kolmogorov-Smirnov نشان داد که داده های مورد مطالعه نان پارامتریک می باشند. لذا از آزمون Kruskal-Wallis جهت مقایسه میزان شمارش کلنی باکتری ها و از آزمون تعقیبی Bonferroni برای مقایسه دوبه دو استفاده شد. سطح معناداری آماری در 0/05>P قرار گرفت. یافته ها: آزمون Kruskal-Wallis نشان داد که تفاوت معنی داری در بین میزان شمارش کلنی باکتری ها در گروه های مورد مطالعه وجود دارد (P=0.000). در مقایسه دوبه دو با استفاده از آزمون Bonferroni مشاهده شد که به جز عدم وجود تفاوت در مقایسه نرمال سالین با پلیمر خالی و هیپوکلریت با کلرهگزیدین (P=1.000)، در بقیه مقایسه های دو به دو تفات معنی دار است (P=0.000). نتیجه گیری: نانو پارتیکل های نقره خاصیت آنتی باکتریال علیه باکتری E.faecalis را دارا می باشد که فعالیت آنتی باکتریال Ag-polymer hydrogel در مقایسه با سوسپانسیون آبی نانوپارتیکل های نقره به علاوه 5% DMSO به طور چشم گیری بیشتر می باشد.