ارتباط سایز واقعی دندانهای پرمولر فک بالا با سایز آن در رادیوگرافی پانورامیک (1390-1391)
Abstract
رادیوگرافی پانورامیک یکی از تکنیک های مورد استفاده در روند تشخیص است که به وفور بخصوص در طرح ریزی درمان های ارتودنسی مورد استفاده قرار می گیرد. در کنار مزایای بسیار این روش که دلیل کاربرد فراوان آن می باشد بزرگنمایی که در آن رخ می دهد باید همواره در نظر گرفته شود چون می تواند در موارد مختلف تشخیصی و اندازه گیری ها تاثیر گذار باشد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه اندازه واقعی پهنای مزیودیستالی و طول تاج دندان پرمولر فک بالا و همچنین طول ریشه آن در مقایسه با طول های بدست آمده در رادیوگرافی پانورامیک است تا بتوان یک فرمول ریاضی برای آن بدست آورد و جهت تخمین اندازه دندانها از روی رادیوگرافی پانورامیک از آن استفاده کرد. مواد و روش کار: طول تاج، طول ریشه و پهنای مزیودیستالی 33 دندان پرمولرفک بالا در بیماران خواهان درمان ارتودنسی روی رادیوگرافی پانورامیک آنها و دندان این افراد بعد از کشیدن اندازه گیری شد. جهت آنالیز داده ها از روش اسپیرمن و پیرسون و برای بررسی ارتباط بین یافته ها از روش رگرسیون خطی استفاده گردید. یافته ها: بین اندازه واقعی طول تاج و طول ریشه دندان پرمولر فک بالا و ابعاد رادیوگرافیک آن ارتباط معناداری وجود دارد و یک فرمول ریاضی بصورت 1/7 + (طول ریشه در رادیوگرافی * 0/83) = طول ریشه دندان و 3/97 - (طول تاج در رادیوگرافی * 1/4) = طول تاج دندان ، برای آن بدست آمد ولی این ارتباط در مورد بعد مزیودیستالی یافت نشد. نتیجه گیری: رادیوگرافی پانورامیک را برای محاسبه طول تاج و طول ریشه واقعی دندان می توان بکار برد ولی این رادیوگرافی برای بررسی بعد افقی reliable نیست.