بررسی فراوانی تومورهای سر و گردن در کودکان زیر 12 سال مراجعه کننده به بخش آسیب شناسی بیمارستان کودکان تبریز در 10 سال گذشته (89-80)

Abstract

توده های سروگردن یکی از شکایات شایع مراجعه کنندگان به بخش های مختلف درمانی، مخصوصا مراکز تخصصی کودکان می باشد. افزایش شیوع تومورهای خوش خیم و بدخیم ناحیه سر وگردن در سنین کودکی و نقش معنی دار آنها در میزان مرگ ومیرونقص عضو، در دهه های اخیر بر خلاف زمانی که این توده ها به عنوان یافته های نادر در زیر 15 سال یاد می شدند باعث شکل گیری این مطالعه شده است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی تومورهای سر وگردن در کودکان زیر 12 سال می باشد که می تواند چشم انداز بهتر و دقیق تری را برای درمانهای به موقع و مطالعات بعدی فراهم آورد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی و گذشته نگر بود. کلیه پرونده های موجود در بخش آسیب شناسی بیمارستان کودکان تبریز از ابتدای سال 1380 تاپایان سال1389به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفته و پرونده های مربوط به بیماران مبتلا به تومورهای سروگردن که سن آنها کمتر از 12 سال هست جدا خواهد شد. پرونده هایی در این مطالعه مورد بررسی قرار خواهد گرفت که تشخیص نهایی پاتولوژی آن دلالت بر یک تومور ( نئوپلاسم) در ناحیه سر و گردن داشته باشد . اطلاعات مورد نیاز از پرونده ها استخراج ودر فرمی که به همین منظور تهیه شده است و به پیوست ضمیمه می باشد درج خواهد شد. این فرم شامل اطلاعات شخصی افراد مانند سن و جنس و اطلاعات مربوط به ضایعه مانند نوع تومور ، محل و رفتار بیولوژیک(خوش خیم یا بدخیم بودن) تومور می باشد. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS.15و با استفاده از آمارهای توصیفی(میانگین و انحراف معیار درصد) و آزمون آماری مجذور کای مورد تجزیه وتحلیل قرار خواهد گرفت. یافته ها: 1-جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیر نوع تومور و سن بیمار از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر سن بیمار و شیوع یک تومور رابطه معنادار وجود ندارد (0/144 = p-value) و 2-جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیر رفتار تومور (خوش خیم یا بدخیم) و سن بیمار از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر سن بیمار و رفتار تومور رابطه معنادار وجود دارد بعبارت دیگر سن بیمار بر روی خوشخیم یا بدخیم بودن تومور تاثیر گذار است (0/007 = p-value) . و3-جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیر محل تومور و سن بیمار از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر سن بیمار و محل تومور رابطه معنادار وجود ندارد (0/466 = p-value) . و 4-جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیر منشا بافتی تومور و سن بیمار از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر سن بیمار و منشا بافتی تومور رابطه معنادار وجود ندارد (0/376 = p-value) . و 5- جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیررفتار تومور(خوش خیم یا بدخیم) و جنس بیمار از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر رفتار تومور و جنس بیمار رابطه معنادار وجود ندارد (0/098 = p-value) . و 6-جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیر رفتار تومور(خوش خیم یا بدخیم) و منشا بافتی از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر رفتار تومور و منشا بافتی رابطه معنادار وجود دارد (0/008 = p-value). و 7-جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیر رفتار تومور(خوش خیم یا بدخیم) و محل ضایعه از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر رفتار تومور و محل ضایعه رابطه معنادار وجود دارد (0/013 = p-value) . و 8- جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیر میزان شیوع یک تومور و جنس بیمار از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر جنس بیمار و میزان شیوع یک نوع تومور رابطه معنادار وجود دارد . بعبارت دیگر هر نوع تومور در یکی از دو جنس شیوع بیشتری دارد(0/00 = p-value) . و 9- جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیر منشا بافتی تومور و جنس بیمار از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر منشا بافتی تومور و جنسیت بیمار رابطه معنادار وجود ندارد(0/857 = p-value) . و 10-جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیر محل تومور و جنس بیمار از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر جنس بیمار و محل تومور رابطه معنادار وجود دارد (0/018 = p-value). و 11- جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیر محل تومور و منشا بافتی تومور از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر منشا بافتی و محل تومور رابطه معنادار وجود دارد (0/00 = p-value). و 12- جهت بررسی وجود رابطه معنی دار آماری بین دو متغیر میزان شیوع یک تومور و محل تومور از آزمون خی دو استفاده گردید که نتایج نشان داد بین دو متغیر محل تومور و میزان شیوع یک نوع تومور رابطه معنادار وجود دارد(0/00 = p-value) . نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه، کمترین سن بیماران تحت بررسی 2 روز و بیشترین سن 12 سال و میانگین سن بیماران3/95/2 سال بود، که بیشتر جنس مذکر را درگیر می کرد. شایعترین محل درگیری گردن بود. بیشترین تومورهای سر وگردن خوش خیم بودند. شایعترین تومور خوش خیم لنفانژیوما و شایعترین تومور بدخیم لنفوم نان هوچکین بود. شایعترین تومور خوش خیم بیشتر در کودکان زیر دو سال دیده شده اما سن خاصی را برای توزیع شیوع شایعترین تومور بدخیم نمیتوان ذکر کرد، همچنین توزیع شیوع لنفانژیوما در هر دو جنس دختر و پسر یکسان بود.