بررسی فراوانی ضایعات سفیدرنگ جفره دهان و میزان بروز تغییرات دیسپلاستیك آنها در بیماران مراجعه كننده به بخش آسیب‌شناسی دانشكده دندانپزشكی تبریز بین سالهای 90-1385
Abstract
چكیده: مقدمه و بیان مسأله:ضایعات سفید حفره دهان، به دلیل امكان تغییرات بدخیمی در آنان، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی ضایعات سفید رنگ حفره دهان و میزان بروز تغییرات دیسپلاستیك آنها در بیماران مراجعه كننده به بخش آسیب‌شناسی دانشكده دندانپزشكی تبریز میباشد. مواد و روش كار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، پرونده‌های موجود در آرشیو بخش آسیب‌شناسی دانشكده دندانپزشكی تبریز مربوط به سالهای 1385 تا 1390 از نظر وجود ضایعات سفید حفره دهان مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات فردی و بالینی از پرونده‌ها استخراج شده و بررسی هیستوپاتولوژیك از نظر دیسپلازی انجام گرفت. داده‌های به دست آمده به وسیله آمار توصیفی و آزمون مجذور كای و T-test به كمك spss/15 مورد تجؤیه و تحلیل قرارگرفت. یافته‌ها: از 73 مورد ضایعات سفید (9% كل ضایعات) 36 مورد زن و 37 مورد، مرد بوده‌اند. شایع‌ترین محل ابتلا، مخاط باكال و زبان بوده و لیكن پلان شایع‌ترین ضایعه سفید بوده است. در 7 مورد (6/9%) دیسپلازی گزارش شده بود كه 5 مورد آن مربوط به لكوپلاكیا بود. 6 مورد كارسینوم سلول سنگفرشی و یك مورد وروكوس كارسینوما گزارش شده بود. 2/96% موارد دیسپلازی و بدخیمی در زبان بوده است. میانگین سن مبتلایان به دیسپلازی و بدخیمی به طور معنیداری بیشتر از سایرین بوده است. نتیجه‌گیری: ضایعات سفید حفره دهان به ویژه ضایعات زبان در افراد مسن، باید از نظر وجود تغییرات بدخیمی، مورد بررسی قرار گیرد.