اثرات کلینیکی و میکروبیولوژیکی فتودینامیک تراپی همراه با درمان غیرجراحی در بیماری پریودنتیت مهاجم

Abstract

اهداف: هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه اثربخشی فوتودینامیک تراپی به عنوان درمان جانبی به همراه جرم گیری و تسطیح ریشه با جرم گیری و تسطیح ریشه به تنهایی در درمان پریودنتیت مهاجم می باشد. روش کار و مواد: جمعیت هدف، بیماران مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی تبریز هستند. 24 بیمار شامل 15 زن و 9 مرد در این مطالعه شرکت کردند. معیار اصلی ورود به مطالعه وجود حداقل یک ناحیه با عمق پاکت بزرگتر یا مساوی 4 میلی متر در حداقل 3 کوادران دندانی است. درجلسه اول نمونه گیری از پلاک زیر لثه ای بیماران و اندازه گیری معیارهای بالینی انجام شد. در جلسه دوم جرم گیری و تسطیح ریشه کل دندان ها توسط وسایل اولتراسونیک انجام شد و سپس در ربع دهانی تعیین شده در دندان با عمق پروب بزرگتر یا مساوی 4 میلیمتر فوتودینامیک تراپی انجام شد. 3 ماه بعد شاخص های بالینی مجددا اندازه گیری شد. آزمون میکروبی در مقاطع زمانی ابتدای درمان و 3 ماه بعد توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز بررسی شد. پیامد اولیه در این مطالعه سطح چسبندگی کلینیکی بر حسب میلی متر بود. یافته ها: شاخص های بالینی در هر سه گروه درمانی در طول زمان به طور معنی داری کاهش پیدا کرده بودند. مقایسه تغییرات شاخص های بالینی در دو گروه تفاوت آماری معنی داری بین دو روش درمانی مختلف نشان نمی دهد .(p<0.001) نتیجهگیری: با توجه به محدودیت های مطالعه فعلی، فوتودینامیک تراپی به عنوان درمان جنبی همراه با جرم گیری وتسطیح ریشه باعث بهبودی بیشتر پارامترهای کلینیکی و میکروبیولوژیکی نمی شود. پیشنهاد می شود که مطالعات بالینی جهت ارزیابی اثربخشی این روش ها در درمان بیماری پریودنتیت مت‌أثر از بیماری های سیستمیک انجام شود.