ت‌أثیر درمان غیر جراحی پریودنتال بر سطح ویسفاتین سرم و بزاق در افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید جنرالیزه
Abstract
ویسفاتین عمدتاگ توسط بافت چربی احشائی ترشح شده و به عنوان فاکتور رشد، سایتوکاین، آنزیم و مدیاتور پیش التهابی عمل کرده و نقش مهمی در تنظیم فانکشن دفاعی و ایمنی دارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی ت‌أثیر درمان غیر جراحی پریودنتال بر سطوح بزاقی و سرمی ویسفاتین در افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید جنرالیزه می باشد. مواد و روش کار: 18 فرد مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید جنرالیزه بر اساس سطح اتصالات کلینیکی,(CAL) عمق قابل پروب پاکت ,(PPD) شاخص لثه ای(GI) و پارامترهای رادیوگرافیک انتخاب شدند. نمونه های سرم و بزاق در ابتدا و یک ماه بعد از درمان غیر جراحی پریودنتال جهت ارزیابی سطح ویسفاتین با کیت enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) جمع آوری شدند. داده ها توسط نرم افزار SPSS.15 و با استفاده از paired t-test و Pearsonبs correlation test مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: متوسط غلظت ویسفاتین در سرم و بزاق پس از انجام درمان غیر جراحی پریودنتال به طور معنی داری کاهش پیدا کردp<0.05))، اگرچه مقادیر ویسفاتین بزاق بیشتر از مقادیر سرم بود. نتیجه گیری: درمان غیر جراحی پریودنتال مقادیر ویسفاتین سرم و بزاق را در افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید جنرالیزه، به طور معنی داری کاهش داد. از اینرو ویسفاتین میصتواند بعنوان مارکر التهابی در نظر گرفته شده و مارکری جهت سنجش ت‌أثیر درمان در بیماری پریودنتال باشد