میزان تسکین درد توسط استامینوفن وریدی و پتیدین درجراحی فک وصورت
Abstract
مقدمه: در طی این مطالعه با انجام یک کارآزمایی بالینی شاهد دار تصادفی شده و دو سو کور ،اثرات ضد دردی استامینوفن وریدی در مقایسه با اپیوئید پتیدین در بیماران تحت جراحی فک و صورت مقایسه گردید.. روش کار: تعداد 52 بیمار نیازمند جراحی فک پایین مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران به روش تصادفی سازی ساده به دو گروه با 26 بیمار تقسیم شدند. برای بیماران گروه اول یک میلی گرم در کیلوگرم پتیدین وریدی هر چهار ساعت و بیماران گروه دوم 15 میلی گرم در کیلوگرم استامینوفن وریدی هر شش ساعت تجویز گردید. در فواصل 1،2،4،8،12،24 ساعت بعد از تزریق دوز اول دارو ،درد بعد از عمل با استفاده از مقیاس آنالوگ تصویری (Visual Analogue Scale = VAS) ،فشار خون و عوارض دارویی مورد ارزیابی قرار گرفته و ثبت گردید. داده های بدست آمده با استفاده از روشهای آماری توصیفی و آزمون طرح اندازه گیری های مکرر(Repeated Measurement of ANOVA) وبا استفاده از نرم افزار آماری SPSS.18مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: از نظر سنی وجنسیت تفاوت معنی داری بین دو گروه پتیدین و استامینوفن وریدی وجود نداشت (p > 0.05).میزان های درد سنجیده شده توسط مقیاس VAS در ساعات 1، 2، 4، 8، 12 و 24 بعد از عمل در مقایسه با استفاده از آنالیز t-test تقاوت معنی داری را بین دو گروه مورد مطالعه نشان ندادند (p > 0.05). آنالیز Repeated-measurement of ANOVA الگوی کاهش درد در طول ساعات پس از عمل را در هر دو گروه نشان داد. با این وجود، الگوی کاهش درد بین بیماران دریافت کننده پتیدین و استامینوفن وریدی تفاوت معنی داری نداشت (p > 0.05). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه استامینوفن وریدی در کنترل و تقلیل درد بعد از عمل در بیماران بستری تحت جراحی فک و صورت به اندازه اپیوئید های مصرفی روتین (پتیدین) مثر است.