رابطه پلیمورفیسمهای ژن کاتپسین Cبا بیماری پاپیلون لفور در افراد مبتلای مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی تبریز و بخش پوست مرکز آموزشی درمانی سینا

Abstract

سندروم پاپیلون لفور بیماری نادر و هتروژنی است که از الگوی توارثی مغلوب اتوزومی تبعیت می کند. بیماری فوق موجب کراتوز کف دست و پا و پریودنتیس در سنین جوانی می شود. این بیماری به نظر می رسد حدود 1 تا 4 فرد در هر میلیون نفر از جمعیت ها را مبتلا می کند. تا کنون بیش از 200 مورد از بیماری فوق در جهان گزارش شده است. در بروز بیماری فوق عوامل ژنتیکی، ایمنولوژیکی و باکتریایی نقش دارند. اخیرآ نقص ژنتیک مربوط به PLS برروی بازوی بلند کروموزوم 11 مورد شناسایی قرار گرفته است که شامل جهش های مربوط به ژن کاتپسین C می شود. با توجه به معدود بودن گزارشات در مورد بیماری بخصوص از منظر مبانی ژنتیک، در این مطالعه جهش های ژن مسئول بیماری در بیماران منطقه شمالغرب ایران مورد شناسایی قرار گرفت. روش اجرا: در این مطالعه مورد- شاهدی، 4 خانواده مبتلا به بیماری پاپیلون لفور از افراد مبتلای مراجعه کننده به مراکز درمانی پوست و بیماریهای دهان تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. بعد استخراج DNA از نمونه خون محیطی بیماران و والدین آنها، توالی های کد کننده ژن کاتپسین C به روش PCR تکثیر و با استفاده از روشهای PCR-RFLP و direct sequencing موتاسیونهای مربوطه مورد بررسی قرار گرفتند. از آزمون ، تست دقیق فیشر و نسبت بخت (OR) برای ارزیابی همبستگی بین آلل ها و ژنوتیپ های CTSC با بیماری استفاده گردید. یافته ها: در دو فرزند مبتلای حاصل از یک ازدواج خویشاوندی جهش 815GC به صورت هموزیگوت مورد شناسایی قرار گرفت. این جهش در اگزون 6 اتفاق افتاده بود که در ساختمان پروتئین حاصله موجب تبدیل اسید آمینه آرژنین به پرولین در جایگاه 272 می گردد. والدین برای آلل موتانت فوق هر دو حالت هتروزیگوت داشتند. در خانواده دیگر در یکی از فرزندان جهش 628CT تشخیص داده شد. این جهش موجب تبدیل کدون تعیین کننده اسید آمینه آرژنین به کدون ختم در جایگاه 210 می شود والدین در این خانواده نیز برای آلل مذکور حالت هتروزیگوت نشان دادند. در دو خانواده دیگر که در هر یک از آنها یک فرزند مبتلا وجود داشت جهشی در ژن کاتپسین C مشاهده نگردید. نتیجه گیری مطالعه حاضر همانند بررسی های قبلی نشان می دهد که جهش در ژن کاتپسین C، اساس ژنتیکی بیماری PLS را تشکیل می دهد. جهش در این ژن سبب اختلال در عملکرد آنزیم دی پپتیدیل آمینوپپتیداز و بروز اختلال در سیستم ایمنی فرد و نهایتآ تشکیل پلاکهای دندانی شود. اگر چه بیماری فوق یک بیماری بسیار نادر است با توجه به اثرات روانی و اجتماعی که علائم بیماری به دنبال دارند تشخیص دقیق بخصوص تشخیص افتراقی بیماری می تواند در شروع درمان به موقع بیماری حائز اهمیت باشد