مقایسه میزان تغییرات رنگ ،پایداری رنگی و خصوصیات سطحی کامپوزیت در اثرچهار روش متفاوت بلیچینگ

Abstract

اگرچه هدف اصلی بلیچینگ بهبود ظاهر دندانهای تغییر رنگ یافته است اما به هرحال تماس عوامل به کار رونده در این روش با ترمیم های همرنگ دندان سبب ایجاد تغییراتی در خصوصیات مکانیکی و رنگ آنها می شود که نیاز به بررسی دقیق دارد. هدف ازمطالعه حاضرنیزارزیابی تغییرات خصوصیات سطحی، تغییرات رنگی و پایداری رنگ کامپوزیتهای دندانی دراثرچهار روش متفاوت بلیچینگ بود. مواد وروش ها : تعداد 72عدد دیسک کامپوزیتی به ابعاد 10 میلی متر قطرو 1 میلی متر ضخامت تهیه شد. نمونه ها پس از پالیش کردن سطح به مدت 40 روز هرروز به مدت 3 ساعت در داخل محلول چای قرار گرفتند. سپس شاخص های رنگی پایه l,a,b نمونه ها توسط دستگاه اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. نمونه ها به 4 گروه تقسیم شدند و به ترتیب زیر بلیچ شدند: 1- استفاده از ژل هیدروژن پراکساید (HP) 35% به تنهایی 2- استفاده از ژل HP 35% به همراه تابشLED 3- استفاده از ژل HP 35% به همراه تابش لیزر Nd:YAG 4- استفاده از ژل HP 35% مخلوط شده با ذرات گرافیتی به همراه تابش لیزر Nd:YAG . پس از اندازه گیری مجدد شاخصهای رنگی میزان اختلاف رنگ (E) توسط سیستم (CIELAB) محاسبه شد. نمونه ها به مدت یک ماه درآب مقطر و دمای اتاق نگهداری شدند و پس از یک ماه دوباره شاخصهای رنگی اندازه گیری شده E جهت ارزیابی پایداری رنگی نمونه ها محاسبه شد. جهت بررسی تغییرات خصوصیات سطحی، خشونت سطحی پایه پس ازرنگ پذیری ارزیابی شده و پس از بلیچینگ نیز از هر گروه یک نمونه توسط میکروسکوپ نیروی اتمی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تصاویر سه بعدی توپوگرافیک تهیه شده و توسط نرم افزار (NanoScope II, Version 5.12r2,Digital Instruments, USA) مورد ارزیابی قرار گرفته و مقادیر تغییرات خشونت سطحی بر حسب نانومتر محاسبه شد. در این مطالعه 001/0>P معنی دار تلقی شد. یافته ها :میانگین اختلاف رنگ (E) پس از بلیچینگ گروه هایی که در آنها از LED،Nd:YAG و Nd:YAG+Graphite استفاده شده بود نسبت به گروه کنترل (بلیچ شده با ژلHP) بیشتر بود. بیشترین میانگین تغییر رنگ نیزمربوط به گروه Nd:YAG+Graphiteبود. تفاوت میانگین E بلافاصله پس از بلیچینگ گروه HP با گروه Nd:YAG وگروه Nd:YAG+Graphite از لحاظ آماری معنادار بود (001/0>P). تفاوت میانگین بقیه گروه ها معنادار نبود. (001/0<P) تفاوت میانگین E یک ماه پس از بلیچینگ درهیچ یک از گروههای مورد مطالعه از لحاظ آماری معنادار نبود (001/0<P). تفاوت میانگین E یک ماه پس از بلیچینگ نسبت به حالت پایه (قبل از بلیچینگ) گروه HP با گروه Nd:YAG وگروه Nd:YAG+Graphiteاز لحاظ آماری معنادار بود (001/0>P). تفاوت میانگین بقیه گروه ها معنادار نبود (001/0<P). بر اساس مشاهده کیفی خشونت سطحی همه گروه ها پس از بلیچینگ افزایش پیدا کرده بود. اگرچه میزان این تغییر در هر گروه متفاوت از بقیه بود. درگروه HP بیشتر از گروه Nd:YAG و در گروههای LED و Nd:YAG+Graphite بیشتر از بقیه گروهها بود. نتیجه گیری : استفاده از لیزر تغییر رنگ بیشتری در مقایسه با کاربرد تنهای ژل ایجاد کرد.افزودن مواد رنگی به ژل بلیچینگ که طول موج مشابه با لیزر مورد استفاده داشتند سبب افزایش تاثیر لیزر در بلیچینگ شد. خشونت سطحی کامپوزیت پس از بلیچینگ افزایش پیدا کرد