تاثیر استراتژیهای مختلف سفید کردن روی ریزسختی رزین کامپوزیت با بیس سایلوران

Abstract

در فعالیت های کلینیکی روزانه، ترمیم های همرنگ دندانی در دهان موجود هستند که برای سفید کردن برنامه ریزی می شوند. بنابراین برای دندان پزشکان مهم است که اثرات مواد سفید کننده را بر روی خصوصیات سطحی و مکانیکی مواد ترمیمی بدانند. هدف :هدف از این مطالعه آزمایشگاهی بررسی اثر سفید کردن با کارباماید پراکساید 15%،هیدروژن پراکساید 35% و هیدروژن پراکساید 35% فعال شونده با نور بر روی ریز سختی رزین کامپوزیت بر پایه سایلوران بود. مواد و روش ها: تعداد 80 نمونه (با قطر داخلی 4 میلی متر و ضخامت 2 میلی متر) از رزین کامپوزیت بر پایه سایلوران در داخل مولد های اکریلی تهیه شد.نمونه هاپس از پرداخت به وسیله سنباده های کاغذی (با گریت 600 ،1000 ،2000 ،3000 ،5000)بر اساس روش سفید کردن به صورت تصادفی به 4 گروه 20 تایی تقسیم شدند: نمونه های گروه اول به عنوان گروه کنترل به مدت دو هفته در داخل آب مقطر نگهداری شدند،نمونه های گروه دو به مدت دو هفته و هر روز به مدت دو ساعت تحت سفید کردن با کارباماید پراکساید 15% قرار گرفتند،نمونه های گروه سه دو بار به فاصله پنج روز و هر بار به مدت سی دقیقه تحت سفید کردن با هیدروژن پراکساید 35% قرار گرفتند و نمونه های گروه چهار با هیدروژن پراکساید 35%فعال شونده با نور تحت تابش نورLED یک بار و به مدت 40 دقیقه تحت سفید کردن قرار گرفت.سپس ریز سختی نمونه ها به روش ویکرز تعیین شد. داده ها باآزمون آماری one-way ANOVA و تست Post hoc Tukey با سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج :همه مواد سفید کننده مورد استفاده در این مطالعه به طور معنا داری ریز سختی رزین کامپوزیت بر پایه سایلوران را در مقایسه با گروه کنترل کاهش دادند(P <0 .05). علاوه بر این بین ریز سختی گروه II باIV (p=0.001) و نیز گروه III و (p0.001)IVتفاوت معنی دار وجود داشت امابین ریز سختی گروهII و III تفاوت معنی دار وجود نداشتp0.05)) . نتیجه گیری کلی: عوامل سفید کننده ریز سختی ترمیم های رزین کامپوزیت با بیس سایلوران را کاهش می دهند.میزان کاهش بستگی به نوع استراتژی سفید کردن دارد.