بررسی ارزش تشخیصی لیزر فلورسنس به همراه رنگ امیزی متیلن بلو درارزیابی میزان تطابق لبه ای ترمیم های کامپوزیتی کلاس پنج
Abstract
تشکیل گپ مارجینال یکی از مشکلات شایع کلینیکی در ترمیمهای کامپوزیتی می باشد. تشخیص زود هنگام این نواقص میتواند از خطر تشکیل پوسیدگیهای ثانویه بعدی جلوگیری کند. روشهای آزمایشگاهی متعددی در مطالعات گذشته برای تشخیص و اندازه گیری این ضایعات ذکر شده است اموا ارزیابی فاصله لبه ای در شرایط کلینیکی توسط روشهای رایج مشاهده و لمس با سوند انجام می پذیرد. در این مطالعه ارزیابی مارجینال گپ بر اساس مکانیسم لیزر فلورسنس، بوسیله ی قلم دیاگنودنت ( وسیلهای کلینیکی برای تشخیص پوسیدگی) بوده است. کلیات روش اجرا: بر روی سطح ریشه 75 دندان پرمولار اکسترکت شده ترمیم کامپوزیت انجام گرفت. اندازه گپ نمونهها در یک نقطه مشخص شده خاص در ناحیه مارجینال توسط استریو میکرسکوپ اندازهگیری شد. و بعد از آن همان نقاط مشخص شده بعد از رنگ آمیزی متیلن بلو توسط دیاگنودنت اسکن شدند. دادههای آماری بدست آماده از هر دو اندازه گیری، بوسیله منحنیROC و فرمول Regressionو آزمون زوج Tمورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. یافته ها: میانگین ارزش عددی دیاگنودنت در ناحیه مارجینال از نظر آماری بیشتراز ارزش عددی دیاگنودنت در سطوح کامپوزیت و ریشه میباشد( (P<0.001. ارتباط مستقیمی بین اندازهگیری دیاگنودنت در ناحیه مارجینال و اندازه گپ در یک نقطه مشترک است ( .(P<0.001 نتایج: با توجه به یافتههای این مطالعه استفاده از قلم دیاگنودنت و رنگ آمیزی متیلن بلو میتواند به عنوان یک روش کلینیکی در تشخیص و اندازه گیری گپ در ترمیمهای کامپوزیت شناخته شود