مقایسه ی استحکام باند push out سه نوع سیلر به عاج داخل ریشه

Abstract

مقدمه : ثابت شده که توانایی سیلرهای کانال ریشه برای چسبیدن به core material و عاج میتواند منجر به سیل بهتر و جلوگیری از لیکیج کرونالی و آپیکالی بعد از آبچوراسیون اندودنتیک شود.در سالهای اخیر تکنیکها و مواد جدیدی جهت افزایش استحکام باند مواد پرکنندهی ریشه به عاج ارائه شدهاند . هدف از این تحقیق بررسی استحکام باند push out سه نوع سیلر به عاج داخل ریشهای در حضور و عدم حضور لایهی اسمیر میباشد. مواد و روش کار : پنجاه و چهار دندان تک ریشهی انسانی انتخاب شد. دندان ها در دو گروه آزمایشی قرار گرفتند و توسط 2.5%NaOCl+17% EDTA یا محلول سالین شستشو داده شدند . سپس گروهها به سه زیر گروه تقسیم شدند و توسط سیلرهای اپی فانی ، دوریفیل و سیلر MTA Fillapex پر شدند. از همه ی دندان ها مقاطع عرضی به صورت دیسک های با ضخامت 2 میلیمترتهیه شد .سپس این دیسکها تحت تست push-out قرار گرفتند.آنالیز دادهها با استفاده ازآزمون های آنالیز واریانس دو عامله و تست توکی انجام شد. یافته ها: میانگین( انحراف معیار) استحکام باند در کانالهای ریشههایی که توسط 2.5% NaOCl و17% EDTA شستشو داده شدند عبارت بودند از GEpiphany(3.060.38)MPa و GMTA Fillapex(1.980.26)MPa و GDorifill(1.260.37)MPa . آزمون تحلیل واریانس دوطرفه و تست توکی برای اپیفانی بیشترین میزان استحکام باند به عاج را در مقایسه با سیلرهای آزمایش شدهی دیگر نشان دادند و سیلر MTA Fillapex میزان استحکام باند بیشتری از سیلر Dorifill داشت(p-value<0.05). محلول سالین میزان استحکام باند به عاج تمام سیلرهارا کاهش داد(p-value<0.05). نتیجهگیری : اپیفانی در هر دو نوع روش شستشو میزان استحکام باند به عاج بیشتری را از خود نشان داد و استفاده از 2.5% NaOCl و 17% EDTA ، مقادیر استحکام باند به عاج تمام سیلرها را افزایش داد.