بررسی میزان سرمی اینترلوکین8 در بیماران لیکن پلان دهانی
Abstract
زمینه و هدف: بیماری لیکن پلان یک ضایعه التهابی مزمن وجزو شرایط پیش بدخیم است که هنوز اتیولوژی آن مشخص نیست و درمان مشخصی که منجر به بهبودی کامل بیماری گردد حاصل نشده است .اخیرا تاثیرسایتوکایینها از جملهIL-8 در پیشرفت یا بهبود بیماری توجه محققین را جلب نموده است. مطالعات در این زمینه نوپا می باشد ، لذا در این پژوهش تلاش خواهد شد در یک نمونه از جامعه ایران میزان سرمی اینترلوکین 8 در مبتلایان به لیکن پلان دهانی با گروه شاهد مقایسه گردد. مواد و روش کار: در این مطالعه افراد مبتلا به لیکن پلان دهانی مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده به تعداد 28 نفر و نیز 28 نفر از افراد مراجعه کننده سالم به عنوان شاهد انتخاب شده و به مقدار cc5 خونگیری شد و با روش الیزا میزان اینترلوکین 8 در نمونه ها اندازه گیری و مقدار آن در نمونه های لیکن پلان با افراد سالم مقایسه گردید.داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS15 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتیجه گیری: میانگین IL-8 سرمی در گروه بیمار برابر با 93/34 و در گروه سالم 27/4 است که آزمون تی تست اختلاف معنی داری را در میانگین دو گروه نشان می دهد ( t= 8.21, p<0.01). بحث: بر اساس یافته های حاصل از این مطالعه میزان سطح سرمی IL-8 در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی افزایش یافته بود که می تواند بیانگر خاصیت التهابی این سیتوکاین و نقش آن در القای تولید سایر سیتوکاین های پیش التهابی باشد