بررسی خواص آنتی باکتریال دیکلوفناک بر روی انتروکوک فکالیس

Abstract

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی در مطالعاتی که اخیراگ‍ صورت پذیرفته، فعالیت انتی باکتریال نشان داده اند. هدف از مطالعه، ارزیابی تاثیر آنتی باکتریال دیکلوفناک بر انتروکوک فکایس به عنوان باکتری مقاوم اندودنتیک در مقایسه با ایبوپروفن، کلسیم هیدروکساید و آموکسی سیلین می باشد.از جنتامایسین هم به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. مواد و روش ها: فعالیت آنتی باکتریال مواد با استفاده از تست Agar diffusion و روش Tube dilution ارزیابی شد. مخلوط mg/ml 400 از مواد مورد آزمایش تهیه شده باکتری در 10 ظرف کشت مولرهینتون آگار قرار داده شد. 30 میکرولیتر از هر کدام از مواد مورد آزمایش در هر کدام از چامک های سوراخ شده در ظروف آگار گذاشته شد. بعد از انکوباسیون ناحیه مهاری رشد باکتری اندازه گیری شد. حداقل غلظت مهاری (MIC) مواد مورد آزمایش با روش Tube dilution مشخص شد. آزمون آماری ANOVA به همراه Sidak Post hoc برای مقایسه میانگین ناحیه مهار شده رشد باکتری در گروه ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: تفاوت های قابل توجهی بین گروه ها وجود داشت (P<0/05). نتایج تست Agar diffusion نشان داد که آنتی بیوتیک ها (آموکسی سیلین،جنتامایسین) بیشترین فعالیت آنتی باکتریال را دارا می باشند و به دنبال آنها NSAID (ایبوپروفن، دیکلوفناک) قرار دارند. Ca(OH)2 هیچ فعالیت آنتی باکتریالی نشان نداد. دیکلوفناک و ایبوپروفن فعالیت انتی باکتریال مشخص بر علیه انتروکوک فکایس در غلظت g/ml 50 و غلظت های بالاتر نشان دادند. نتیجه گیری: باوجود محدودیت های این مطالعه آزمایشگاهی،می توان نتیجه گرفت دیکلوفناک وایبوپروفن درمقایسه با2 Ca(OH) دارای فعالیت آنتی باکتریال مشخصی برعلیه انتروکوک فکالیس می باشند