مقایسه ی میزان آزاد سازی منومرها از گیومر در اثر سفید کردن شیمیایی دندانها با دو روش خانگی و در مطب

Abstract

مقدمه: در سالهای اخیر یک نگرانی اساسی در مورد سمیت مواد ترمیمی رزینی و تاثیر آن روی سلامتی انسان وجود دارد. مواد واکنش نیافته در ترکیب مواد ترمیمی رزینی می توانند به درون عاج یا پالپ دندان انتشار یافته یا وارد دهان شوند. اخیرا" گروه جدیدی از مواد ترمیمی هیبرید و همرنگ دندان به نام گیومر معرفی شده اند. هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی میزان آزادسازی منومر از گیومر و اثر سفید کردن شیمیایی بر روی آن که گفته شده می تواند باعث نرم شدگی یا تغییر مقبولیت کلینیکی مواد ترمیمی شود. مواد و روش کار: 60 نمونه ی گیومری آماده شده و برای 40 ثانیه کیور شدند. سپس نمونه ها به طور تصادفی به 4 گروه 15 تایی تقسیم شدند. برای بلیچینگ از 2 محصول ژل سفید کننده ی خانگی و در مطب استفاده شد. و برای هر گروه هم یک گروه کنترل در نظر گرفته شد. نمونه ها بلافاصله بعد از آماده سازی در 3 میلی لیتر بزاق مصنوعی 37 درجه ی سانتیگراد برای 48 ساعت نگهداری شدند. سپس ماده ی سفید کننده بر روی نمونه ها استفاده شد. ماده ی در مطب (کرباماید پراکساید %35) برای 45 دقیقه و ماده ی خانگی ( کرباماید پراکساید %15) به مدت 7 روز و هر روز 8 ساعت (56 ساعت) بر روی نمونه ها استفاده شد. نمونه های کنترل در تمام این مدت در داخل بزاق مصنوعی نگهداری شدند. سپس نمونه ها با مسواک نرم زیر جریان جریان آب مقطر شسته شده و بلافاصله در 3 میلی لیتر بزاق مصنوعی 37 درجه ی سانتیگراد گذاشته شده و به مدت 48 ساعت نگهداری شدند. میزان منومرهای آزاد شده بلافاصله بعد از مدت ذخیره سازی و بعد از 24 ساعت و 48 ساعت و 7 روز اندازه گیری شدند. برای آنالیز میزان منومرها از دستگاه GC-MS model Saturn 2000 استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میزان منومر آزاد شده از تمامی گروههای مطالعه و کنترل کمتر از میزان قابل اندازه گیری است و بلیچینگ هم تاثیری بر روی آزادسازی منومرها نداشت. نتیجه گیری: گیومرها می توانند به عنوان ماده ی ترمیمی زیبایی استفاده شوند ، بدون اینکه تاثیر سوئی روی سلامتی انسان به واسطه ی آزادسازی منومر یا بلیچینگ داشته باشد