بررسی میزان آگاهی دندانپزشکان عمومی شهر تبریز در مورد استفاده از رادیوگرافی دیجیتال
Abstract
مقدمه: امروزه؛ استفاده از رادیوگرافی دیجیتال به دلیل مزایایی نظیر صرفهجویی در زمان، کاهش دوز تابشی و امکان دستکاری در تصاویر در دندانپزشکی مورد توجه قرار گرفته است؛ هرچند به نظر میرسد به دلیل آگاهی محدود دربار این سیستمها؛ دندانپزشکان تردیدهایی دربار استفاده از آنها داشته باشند. تحقیق حاضر با هدف تعیین میزان آگاهی دندانپزشکان عمومی فعال در شهر تبریز نسبت به استفاده از رادیوگرافی دیجیتال در سال 1391 انجام شد. مواد و روشها: در یک تحقیق توصیفی-مقطعی، تعداد 106 (33 زن، 73 مرد) دندانپزشک عمومی فعال در شهر تبریز انتخاب و با استفاده از پرسشنامه بررسی شدند. سوالات پرسشنامه شامل دادههای دموگرافیک و جنبههای مختلفی از آگاهی نسبت به رادیوگرافی دیجیتال بوده و روایی و پایایی پرسشنامه قبل از توزیع در میان دندانپزشکان، به تأیید رسید. پاسخها در مقیاس زیاد، متوسط، کم و نظری ندارم؛ جمعآوری و امتیازاتی از 3 تا صفر به آنها اختصاص داده شد. نتایج با روشهای آمار توصیفی بررسی و ارتباط مجموع امتیازات آگاهی با متغیرهای سن و سالهای اشتغال در دندانپزشکی با آنالیز همبستگی Spearman و تفاوت آن در دو جنس با آزمون Mann-whitney U مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافتهها: میانگین امتیازات آگاهی افراد برابر 52/27 و انحراف معیار آن معادل 65/10 برآورد گردید (با محدود 57-6). طبق نتایج آزمون همبستگی Spearman؛ ارتباط معکوس و معنیداری میان امتیازات آگاهی نسبت به رادیوگرافی دیجیتال و سن (49/0-=r؛ 0001/0p<) و سالهای اشتغال در دندانپزشکی (51/0-=r؛ 0001/0p<) دیده شد. میانگین امتیازات آگاهی دندانپزشکان زن برابر 8/30 (26/12) و میانگین امتیازات آگاهی دندانپزشکان مرد برابر 81/25 (41/9) برآورد گردید که در زنان به صورت معنیداری بیشتر از مردان بوده است (04/0p<). نتیجهگیری: براینیاساسیویعلیرغم اینکه اکثر نمونهها دارای آگاهی متوسطی دربار رادیوگرافی دیجیتال بودهاند، به دلیل ضرورت استفاده از سیستمهای رادیوگرافی دیجیتال در دندانپزشکی برای بهرهمند ساختن بیماران و دندانپزشکان از مزایای متعدد آنها، این آگاهی در حد کفایت تشخیص داده نشد. لذا؛ باید آموزشهای بیشتری در این باره به دندانپزشکان راجع به سیستمهای رادیوگرافی دیجیتال ارائه شود.