اثردرمان مجدد ریشه براستحکام باند push out سیلرها MTA Fillapex وAH-plus
Abstract
پروسه های درمان مجدد ممکن است بر توانایی چسبندگی موادپرکننده به دیواره های عاج ریشه اثر بگذارند .هدف این مطالعه بررسی اثر درمان مجدد بر استحکام باند سیلر با بیسMTA (MTA Fillapex) و سیلر اپوکسی رزین بیس(AH-plus) می باشد. مواد و روش ها: کانالهای ریشه 80 پرمولر مندیبل انسان،با فایلهای روتاریprotaper تا ماستر آپیکال سایزF3 آماده سازی شدند.بعد ریشه ها بصورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند ،گروهA(n=40)با گوتاپرکا وسیلرMTA Fillapex و گروهB(n=40)با گوتاپرکا و سیلرAH-plus بروش تراکم لترالی پر شدند.دندانهای هر گروه بصورت تصادفی به دو زیر گروه تقسیم شدند، در زیر گروههایA1 وB1 درمان مجدد انجام نشد اما در زیر گروههایA2وB2 درمان مجدد با فایلهای روتاری ویژه درمان مجدد protaper (D1 وD2وD3)و کلروفرم بعنوان حلال انجام شد.بعد از کامل شدن مراحل درمان مجدد،پر کردن کانالها در زیر گروهA2 با گوتاپرکا وسیلرMTA Fillapex ودر زیر گروهB2 با گوتا پرکا وسیلر AH-plus بروش تراکم لترالی انجام شد.بعد از2 هفته انکوباسیون در هر دندان4 slice 2 میلیمتری با فاصله 2 میلیمتر از سطح کرونال،تهیه شد وتحت تستpush-out قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که اختلاف میانگین استحکام باند در دونوع سیلر MTA Fillapex وAH-plus بدون در نظر گرفتن نوع درمان انجام شده از لحاظ آماری معنی دار است (p<0.001) وسیلر AH-plusدر مقایسه با سیلر MTA Fillapex استحکام باند بالاتری را نشان داد. مقایسه میانگین استحکام باند در زیر گروههای مطالعه بدون در نظر گرفتن نوع سیلر از لحاظ آماری معنی دار نبود(p=0.3) بطوریکه اثر متقابل بین نوع درمان و نوع سیلر از لحاظ آماری معنی دار نبود.(p=0.5) نتیجه گیری: سیلرAH-plus در مقایسه با سیلر MTA Fillapex استحکام باند بالاتری را نشان داد وانجام درمان مجدد(با فایلهای روتاری وکاربرد حلال کلروفرم)اثر معنی داری بر استحکام باند سیلرهای مورد مطالعه نداشت