مقایسه استحکام کششی ترمیم های کامپوزیتی در حفرات کلاس III دندانهای قدامی شیری با روش های آماده سازی مختلف ( روش معمول، ایرابریژن و بول کل سطح لبیال)

Abstract

زمینه و اهداف: ترمیم های کلاس سه در دندان های قدامی شیری دوام اندکی به دلیل میزان گیر ضعیف ماده کامپوزیتی در این حفرات دارند. هدف از انجام مطالعه حاضر مقایسه اثر ایرابرژن روی استحکام کششی شکست ترمیم های کامپوزیت با تکنیک های مختلف آماده سازی در حفرات کلاس سه دندان های قدامی شیری می باشد. مواد و روش ها: تعداد 100 نمونه دندان قدامی شیری انسانی کشیده شده به چهار گروه 25 عددی بر اساس روش آماده سازی تقسیم شدند: روش معمول (A)، بول سطح لبیال (B)، روش معمول + ایرابرژن(C)، بول سطح لبیال + ایرابرژن(D). بعد از ترمیم حفرات،استحکام کششی شکست نمونه ها با دستگاه تست یونیورسال با سرعت 1 میلی متر بر دقیقه با واحد نیوتن اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های کروسکال- والیس و من ویتنی و با استفاده از نرم افزارSPSS ارزیابی گردید. یافته ها: ارتباط آماری معنی داری بین گروه های A و C (P = 0.003)، گروه های A و B (P = 0.000)، گروه های A و D (P = 0.000)، گروه های B وC (P = 0.028)،گروه های B و D (P = 0.027) و همچنین گروه های C و D (P= 0.000) وجود داشت. گروه D بیشترین میزان استحکام کششی شکست را نشان داد. نتیجه گیری: روش بول سطح لبیال آماده سازی شده توسط ایرابرژن میزان گیر زیادی در ترمیم های کامپوزیت دندان های قدامی شیری نشان داد.