مقایسه اثرات میکروبیولوژیک کاربرد ماینوسیکلین میکرواسفریکال آهسته رهش وامدوگین در درمان غیر جراحی ضایعات التهابی مخاط اطراف ایمپلنت های دندانی
Abstract
هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر پاکسازی مکانیکی به تنهایی و یا در ترکیب با کاربرد مشتقات ماتریکس مینایی (امدوگین) و مینوسایکلین میکرواسفریکال آهسته رهش (ارستین) بر تعداد میکروارگانیسم های پورفیرموناس جینجیوالیس در مایع شیار لثه ای ضایعات التهابی ایمپلنت های دندانی میصباشد. روش کار و مواد: تعداد 69 نفر بیمار که حداقل دارای یک ایمپلنت دندانی مبتلا به ضایعه التهابی باشند انتخاب و پس از آموزش بهداشت دهان، به یک گروه کنترل و دو گروه تست تقسیم شدند. در هر سه گروه برداشتن جرم و پلاک زیر لثه ای ایمپلنت با استفاده از دستگاه جرم گیری پیزوالکتریک و بدنبال آن پالیش دندانهای بیماران و ایمپلنت مورد نظر با استفاده از Air-Powder Polishing بصورت بالای لثهای و زیر لثهای انجام شد. در گروه تست اول، بعد از پاکسازی مکانیکی یک دوز واحد مینوسایکلین میکرو اسفریکال یک میلیگرمی در شیار لثه ای اطراف ایمپلنت قرار گرفت. در گروه تست دوم نیز، بعداز پاکسازی مکانیکی یک میلی گرم امدوگین در شیار لثه ای اطراف ایمپلنت قرار گرفت. نمونه گیری از مایع شیار لثه اطراف ایمپلنت جهت انجام بررسی میکروبی در قبل از درمان ، دو هفته و سه ماه بعد از درمان انجام شد. به منظور بررسی آماری متغیرهای ارزیابی شده در هر گروه از تست آماری غیر پارامتریک Fridman و برای مقایسه بین گروهی از U test Mann Whitney استفاده شد. مقدار P<0.05 حاصل از آنالیز آماری معنا دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در هرسه گروه دو هفته و سه ماه پس از درمان میزان باکتری P.gingivalis نسبت به آغاز مطالعه کاهش نشان داد، که این کاهش درهر سه گروه ارستین(001/0>P)، امدوگین (041/0=p) و کنترل (001/0>P) معنادار بود. مقایسه میزان باکتری P.gingivalis در بین گروه های کنترل و ارستین، کاهش معنادار این باکتری در گروه ارستین نسبت به گروه کنترل را دو هفته (001/0>P)و سه ماه (001/0>P) پس از آغاز مطالعه تایید میصکند، همچنین در میزان کاهش باکتری بین دو گروه امدگین و کنترل نیز تفاوت معنادار بوده است(026/0=P). نتیجه گیری: استفاده از مینوسایکلین میکرواسفریکال آهسته رهش و مشتقات ماتریکس مینایی میصتواند به عنوان درمان الحاقی به دبریدمان مکانیکال در management غیر جراحی ضایعات التهابی مخاط اطراف ایمپلنتهای بکار رود و سبب کاهش تعداد میکرو ارگانیسم P.gingivalis در مایع شیار لثه ای شود