کارآزمایی بالینی: مقایسه تسکین درد آرتیکائین 4% و لیدوکائین 2% در بی حسی مولر دوم شیری ماگزیلا نیازمند درمان پالپی

Abstract

نشان داده شده است که ترس از درد یک عامل بازدارنده اصلی بیماران از مراجعه جهت مراقبت دندانی است. جهت رفع این معضل، بکارگیری یک روش کارای کنترل درد ضروری است. بی حس کننده های موضعی نقشی عمده جهت نیل به این هدف ایفاء می کنند. با داشتن گروه های اضافی استر و تیوفن که حلالیت آرتیکائین را در مقایسه با داروهای مشابه قدیمی تر نظیر لیدوکائین افزایش می دهد، تصور بر این بود که این بی حس کننده موضعی در کاهش درد طی اعمال دندانی موثرتر است. با این حال اطلاعات موجود در این زمینه ناهمگون می باشد. این مطالعه درنظر داشته است کارایی آرتیکائین و لیدوکائین در کنترل درد طی درمانهای های دندانی کودکان را مقایسه نماید. روش کار: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی، 56 کودک نیازمند درمان پالپی(6 تا 9 ساله) آرتیکائین 4 درصد بهمراه اپی نفرین 100000/1 (28 نفر) یا لیدوکائین 2 درصد بهمراه اپی نفرین 80000/1 (28 بیمار) در مولر شیری دوم ماگزیلا دریافت نمودند. تعداد بیمارانی که درد حین درمان دندانپزشکی داشتند بین دو گروه مقایسه گردید. یافته ها: درحالی که 6 بیمار (4/21%) در گروه آرتیکائین از درد طی درمان دندانپزشکی شکایت داشتند، این میزان در گروه لیدوکائین9 بیمار) 32/1%( بود. با این وجود این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. (36/0=p) نتیجه گیری: آرتیکائین در مقایسه با لیدوکائین در کنترل درد طی درمان دندانپزشکی در کودکان نیازمند درمان پالپی موثرتر بود، هرچند از نظر آماری این تفاوت معنی دار نبود.