مقایسه اثربخشی دهانشویه هالیتا(Halita) با کلرهگزیدین در کاهش بوی بد دهان
Abstract
هالیتوزیس بوی نامطبوعی است که همراه با هوای بازدم از دهان یا بینی خارج می شود که به دو دسته ی فیزیولوژیک و پاتولوژیک تقسیم میشود. شیوع هالیتوزیس قابل ملاحظه بوده به طوری که مطالعات مختلف شیوع بین25-50% جمعیت به آن مبتلا هستند. از آنجا که هالیتوزیس در اکثر مواقع بخاطر وجود مشکل در داخل حفره دهان به وجود می آید، لذا رعایت بهداشت دهان مانند مسواک زدن، کشیدن نخ دندان، مصرف برخی دهانشویه ها و انجام کارهای دندانپزشکی از جمله حذف پوسیدگی ها و جرمگیری از شدت این عارضه می کاهد. در این مطالعه به بررسی اثر دهانشویه ی هالیتا(حاوی کلرهگزیدین 0.05 درصد و ستیل پریدینیوم 0.05 درصد و روی) در برطرف کردن هالیتوزیس و مقایسه کارایی آن با دهانشویه ی روتین کلرهگزیدین پرداخته شده است. مواد و روش ها این مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی شاهددار تصادفی بوده و به صورت سه سوکور انجام شد. تعداد 50 نمونه به صورت نمونه گیری در دسترس و از بین افراد مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی تبریز(که دارای معیار ورود Organoleptic score > 2 بودند) انتخاب شدند که به صورت تصادفی در دو گروه 25 نمونه ای قرار گرفتند دهانشویه Halita و کلرهگزیدین در شیشه های یکسان برای مصرف 7 روز تهیه شده بود. در این مطالعه OLS (بعنوان متغیر پیامد اولیه) توسط دانشجوی مربوطه در روز اول وبعد از 7 روز ارزیابی شد. بعد از جمع اوری داده ها نتایج توسط شاخص های آمار توصیفی( میانگین ، میانه، انحراف معیار) و آزمون یومان ویتنی و بااستفاده از نرم افزار spss.17 مورد بررسی و تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت.در این مطالعه مقدار P<0.05 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردیده است. یافته ها یافته های آماری نشان داد هر دو نوع دهانشویه هالیتوزیس بیماران را به طور معناداری کاهش دادند اما بین میزان کاهش بوی بد دهان و نوع دهانشویه ی مصرف شده توسط بیمار، در دو گروه تحت بررسی اختلاف معنادار آماری وجود ندارد. نتیجه گیری با توجه به عوارض دهانشویه ی کلرهگزیدین (از جمله رنگ گرفتن دندانها) وبا در نظر گرفتن اینکه اختلاف معنادار آماری بین میزان کاهش بوی بد دهان و نوع دهانشویه ی مصرف شده توسط بیمار،در دو گروه تحت بررسی وجود ندارد انتخاب هالیتا جهت کاهش بوی بد دهان ارجح است.