شیوع از دست دادن دندانها در بیماران مراجعه کننده به بخش پروتز پارسیل دانشکده دندانپزشکی تبریز از سال 1380 تا 1390
چکیده
سلامت دهان وابسته به حفظ دندانها است. بی دندانی،نقص عضوی شایع در جوامع بشری است ومیزان شیوع این نقص عضو،وضعیت سلامت جامعه رانشان می دهد. هدف این مطالعه بررسی شیوع ازدست دادن دندانهادربیماران است به این امید که از نتایج آن بتوان در برنامه های توسعه سلامت عمومی و پیشگیری از بیماریها استفاده نمود. مواد و روش ها:این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 471 بیمار مراجعه کننده به بخش پروتزهای پارسیل دانشکده دندانپزشکی تبریز از سال 1380 تا 1390 انجام گردید.اطلاعات عمومی از بیماران در رابطه با سن وجنس وتاریخچه معاینات دندانی از پرونده ها اخذ شده ودر پرسشنامه تدوین شده ثبت گردید. بعد از جمع آوری داده هابا استفاده از روشهای آماری - توصیفی توسط نرم افزار SPSS20 تجزیه و تحلیل آماری صورت گرفت.جهت مقایسه هریک ازدندانهای از دست رفته درفک بالا وپائین و در بین زنان ومردان از آزمون Chi-Square استفاده شد. در این مطالعه میزان p<0.05 معنی دار تلقی شد. یافته ها:میانگین سنی افراد مورد مطالعه 45سال بودو 277 نفر(8/58 درصد) از افراد را زنان تشکیل می دادند.کلاگ 3146 دندان کشیده شده بود. شیوع دندان های کشیده شده از فک بالاو پائین در زنان بطور معنی دار بیشتر از مردان بود.بیشتر دندانهای کشیده شده را در فک پایین بترتیب مولر اول(5/15 درصد) ، مولر دوم(6/13 درصد) و مولر سوم (9/12 درصد) و در فک بالا مولر اول(1/8 درصد) ، مولر سوم (9/6 درصد) و پرمولر دوم(6/6درصد)بترتیب تشکیل می دادند. نتیجه گیری: شیوع ازدست دادن دندان در فک پایین بیشتر از فک بالاو در زنان بیشتر از مردان بود.. دندان مولر اول بیشترین شیوع از دست دادن را در هردو فک ودر هر دوجنس داشت