ارتباط ابعاد ناحیه تحتانی سینوس ماگزیلاری در ارتفاعهای مختلف با ضخامت غشای اشنایدرین با استفاده از تصاویر حاصل از cone beam computed tomography

Abstract

بازسازی بی دندانی ناحیه خلف ماگزیلا با ایمپلنت مشکلات متعددی از جمله پنوماتیزاسیون سینوس ماگزیلاری،تحلیل ریج باقیمانده و در نتیجه کاهش ارتفاع استخوان باقیمانده را به همراه دارد. جراحی سینوس لیفت برای افزایش ارتفاع استخوان باقیمانده با بالا بردن غشای اشنایدرین در این ناحیه انجام می گیرد. مهمترین مشکل جراحی سینوس لیفت سوراخ شدن غشای اشنیدرین می باشد.ضخامت این غشا اهمیت زیادی در جلوگیری از سوراخ شدگی یا پاره شدن این غشا دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط ابعاد ناحیه تحتانی سینوس ماگزیلاری با ضخامت غشای اشنایدرین به کمک تصاویر حاصله از CBCT دربیماران تحت درمان ایمپلنت در خلف ماگزیلا است. روش انجام مطالعه: در این مطالعه به صورت گذشته نگر 130 تصویر CBCT ازفک بالا در بیماران مراجعه کننده به کلینیک رادیولوژی دهان و فک و صورت در سال 91 مورد مطالعه قرار گرفت. تصویر برش کرونال در ناحیه ریشه مزیوباکال مولر اول فک بالا اماده شد. سپس ضخامت غشای اشنایدرین و همچنین زاویه ی تقارب دیواره های مدیال ولترال سینوس و عرض مدیولترال سینوس در ارتفاع 3و5و7 میلیمتری از تحتانی ترین نقطه سینوس نمونه ها اندازه گرفته شد. درنهایت با مقایسه داده های بدست امده به کمک انالیز اماری پیرسون در نرم افزار SPSS(13)، ارتباط زاویه مذکور و عرض سینوس در ارتفاعات مشخص شده با ضخامت غشای اشنایدرین بررسی شد. یافته ها: ارتباط معنی داری بین هر یک از متغیرهای زاویه تقارب ناحیه تحتانی سینوس (p-value<0.01 , r =-0.561)، عرض مدیولترالی سینوس ماگزیلاری در ارتفاع 3میلیمتری (p-value<0.01 , r =-0.477)، در ارتفاع 5میلیمتری(p-value<0.01 , r = -0.334) و در ارتفاع 7میلیمتری (p-value<0.01 , r = -0.347) با ضخامت غشای اشنایدرین وجود داشت. نتیجه گیری : هرچه که ناحیه تحتانی سینوس ماگزیلاری باریک تر شود ضخامت غشای اشنایدرین افزایش یافته و این می تواند باعث کاهش احتمال سوراخ شدگی یا پاره شدن غشای اشنایدرین گردد.