فراوانی ضایعات مخاطی دهان در مراجعه کنندگان به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز از سال 1386 تا پایان سال 1391
چکیده
یکی از اولین اقدامات جهت برنامه ریزی صحیح در راستای ارتقای سطح آموزش، بهداشت،پیشگیری و درمان بیماری ها، تعیین شیوع بیماری های گوناگون می باشد. با توجه به اهمیت مطالعات اپیدمیولوژیک در حیطه دهان و دندان و با در نظر گرفتن ضرورت تشخیص زودرس در مورد ضایعات پیش بدخیم و برنامه ریزی های دقیق جهت اولویت بندی درمان این ضایعات ، این مطالعه با هدف تعیین شیوع ضایعات دهان به تفکیک سن وجنس طی سالهای 86 تا 91 در شمال غرب ایران انجام شد. روش کار: در این مطالعه کلیه پرونده های موجود در بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی تبریز از ابتدای سال 1386 تاپایان سال 1391 به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفته ، پرونده های مربوط به بیماران مبتلا به ضایعات دهانی جدا شد. داده های مورد نیاز از پرونده ها استخراج و در چک لیست های مربوطه درج گردید. داده های بدست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS16 و با استفاده از روشهای آمار توصیفی (درصد - فراوانی، میانگین انحراف معیار) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه پرونده های 8200 نفر از بیماران مورد بررسی قرار گرفت که در مجموع 515 نفر ضایعه دهانی داشتند که شامل 96 نوع ضایعه بود .شایعترین نوع اپولیس فیشوراتوم (4/14 درصد)و بعد از آن بترتیب لیکن پلان ،کاندیدیازیس ، آفت و ژانت سل گرانولومای محیطی قرار داشتند. بیشترین محل ضایعات ناحیه مخاط لب و گونه بود و بعد از آن ناحیه زبان و کف دهان قرار داشتند. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی اختلافات مشاهده شده در شیوع برخی ضایعات می تواند ناشی از تفاوت های فرهنگی، نژادی، عادات تغذیه ای، بهداشتی و منطقه جغرافیایی باشد. لذا مقایسه یافته های مطالعه حاضر با سایر مطالعات اپیدمیولوژیک به ویژه با مطالعاتی که در کشورهای اروپایی و آمریکایی انجام گرفته اند به علت تفاوتهای فوق مشکل است.