تعیین فراوانی تومورهای ناحیه فک و صورت دربیماران مراجعه کننده به بخش آسیب شناسی دانشکده دندانپزشکی تبریز طی سال های 91-1383 وارتباط آن با سن , جنس , محل و نوع تومور
Abstract
تومورهای فکین به دلیل دفورمیتیهای اسکلتال و نقص عضوهایی که ایجاد میکنند مانند بی حسی، اشکال در بلع و همچنین خطر متاستاز و مرگ (خصوصا" در موارد بدخیم) از اهمیت خاصی برخوردار هستند و نیازمند شناخت اپیدمیولوژی، تشخیص به موقع و درمان سریع می باشند. هدف از این پژوهش بررسی فراوانی تومورهای فک و صورت به همراه بررسی دامنه ی سنی، توزیع جنسی و محل وقوع این ضایعات در بیماران مراجعه کننده به بخش آسیب شناسی دانشکده دندانپزشکی تبریز بود. مواد و روشها : دراین مطالعه گذشته نگر وتوصیفی جامعه مورد پژوهش پرونده های بیماران با تشخیص تومورهای فک و صورت در بخش آسیب شناسی دهان و فک دانشکده دندانپزشکی تبریز طی سالهای 91-1383 بود. اطلاعات به دست آمده توسط روش آماری توصیفی ، آزمون رابطه مجذور کای با آزمون مقایسه میانگین وبا استفاده از نرم افزار SPSS15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : در تحقیق حاضر از میان 917 پرونده مورد مطالعه ،79مورد (6/8%) مربوط به ضایعات تومورال بودند. شیوع تومورهای غیر ادونتوژنیک بیشتر از تومورهای ادونتوژنیک بود. میانگین سنی بیماران مبتلا به تومور غیر ادونتوژنیک بیشتر ازسن بیماران مبتلا به تومور ادونتوژنیک بود. شایعترین محل درگیری در تومورهای ادونتوژنیک خلف مندیبل ودر تومورهای غیر ادونتوژنیک مخاط گونه بود. نتیجه گیری: در این مطالعه شایعترین تومور ادونتوژنیک یونی سیستیک آملوبلاستوما (%52.1) و شایعترین تومور غیر ادونتوژنیک اسکواموس سل کارسینوما (26.7%) بود