تاثیر کاربرد فتودینامیک تراپی با استفاده از photosensitizerتولوئیدن بلو در درمان غیرجراحی التهاب مخاطی اطراف ایمپلنت ((PIMI و سطح ماتریکس متالوپروتئیناز 8 و سایتوکاین های آن: کارآزمایی بالینی تصادفی

Abstract

هدف:یکی از مشکلات مهم ایمپلنت¬های دندانی، ضایعات التهابی اطراف آن¬ها می¬باشد که تاکنون درمانی قطعی برای آن ارائه نشده است. شواهد علمی کافی که نشان دهد دبریدمان مکانیکی به تنهایی می¬تواند این التهابات را بهبود ببخشد وجود ندارد و در بسیاری از موارد نیاز به درمان ضد میکروبی وجود دارد. اخیرا استفاده در فتودینامیک تراپی (PDT) برای آلودگی زدایی باکتریال ایمپلنت¬های مبتلا به پری ایمپلنتایتیس مورد توجه دندانپزشکان قرار گرفته است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر فتودینامیک تراپی با فوتوسنتسایز تولوئیدنبلو Oبه¬عنوان مکمل دبریدمان مکانیکی می¬باشد.بدین منظور پارامترهای کلینیکی وسطح سایتوکاین¬ها و matrix metalloproteinase-8 (MMP-8) در مایع شیار اطراف ایمپلنت((PICFاندازه¬گیری و مقایسه شدند.روش انجام مطالعه:مطابق با معیارهای ورود به مطالعه و خروج از مطالعه، تعداد 49 بیمارمبتلا به پری-ایمپلنتیتیس و پری-ایمپلنت موکوزیتیس که دارای حداقل یک ایمپلنت با کارکرد بیش از یک¬سال،عمق پروبینگ بزرگتر یا مساوی 4 میلیمتر وتحلیل استخوان کوچکتر یا مساوی 2 میلیمتر داشتند، انتخاب شده و بعد از دریافت رضایت¬نامه آگاهانه به صورت تصادفی دو گروه تست و کنترل تقسیم شدند. گروه کنترل فقط درمان دبریدمان مکانیکی دریافت کردند. در گروه تست درمان فتودینامیک تراپی بلافاصله بعد از دبریدمان مکانیکی انجام گردید. ارزیابی پارامترهای کلینیکی نظیر خونریزی حین پروبینگ((B0P وعمق پروبینگ(PD) و سایتوکاین-های مایع شیار اطراف ایمپلنت در شروع مطالعه، 2هفته و 12 ماه بعد انجام شد. با استفاده از کیت¬های ELISA، مقادیر کمی IL-1, IL-6, TNF-, MMP-8 اندازه¬گیری شدند.نتایج:مقایسه مقدار BOP در شروع تحقیق و 12 هفته بعد درمان، کاهش معنی¬داریرا در هر دو گروه نشان داد(P< 0.05). با مقایسه مقادیر BOP دو گروه تست و کنترل، تفاوت معنی¬دار آماری در هفته 12 مشاهده شد(P< 0.01). همچنین با مقایسه مقدار PPD در شروع تحقیق و هفته 12، مشاهده شد که تفاوت آماری معنی¬داری در هر دو گروه وجود دارد(P< 0.05) ولی مقادیر PDD دو گروه تست و کنترل نسبت به همدیگر تفاوت معنی¬داری ندارند. تمامی مقادیر IL-1, IL-6, TNF-و MMP-8بعد از 12 هفته در هر دو گروه کاهش یافته¬اند.با مقایسه مقادیر MMP-8 دو گروه تست و کنترل، تفاوت معنی¬دار آماری در هفته 12 مشاهده شد(P< 0.05).نتیجه¬گیری:فتودینامیک تراپی با استفاده از فتوسنستایزرتولوئیدن بلوO (TBO) با لیزر دیود کم توان (nm638mW,150) همراه با دبریدمان مکانیکی می¬تواند در کاهش BOP و بیومارکر MMP-8در درمان موکوزیت اطراف ایمپلنت موثرتر باشد، اما تاثیر معناداری در کاهش مقادیر PPD و IL-1, IL-6, TNF- ندارد.