مقایسه سرشت (Temperament) در کودکان تحت درمان دندانپزشکی با بیهوشی عمومی و کودکان مراجعه کننده به بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال 1394
چکیده
كنترل رفتاری بیماران از مسائل اصلی در دندانپزشكی كودكان می باشد. همکاری کودک در محیط دندانپزشکی نقش حیاتی در موفقیت درمان دارد. بسیاری از کودکان همکاری لازم را در درمان دندانپزشکی ندارند. انجام درمانهای دندانپزشكی تحت بیهوشی عمومی ویا آرامبخشی هوشیارانه از جمله راههایی است كه برای چنین بیمارانی پیشنهاد می شود.هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سرشت در پیش گویی رفتار کودک در محیط دندانپزشکی می باشد.روش کار: کودکان 3-6 ساله ای که بدلیل عدم همکاری برای انجام درمانهای روتین دندانپزشکی به بیمارستان دندانپزشکی دانشکده دندانپزشکی ارجاع داده شده بودند و همچنین کودکانی که به طور سرپایی دربخش کودکان دانشکده دندانپزشکی درمان شده بودند، انتخاب گردیدند. پرسشنامه ارزیابی سرشت کودک توسط والدین کودک تکمیل گردید. داده های بدست آمده توسط نرم افزار spss16 آنالیز آماری گردید.یافته ها: در شاخصه های خشم، ناراحتی، کنترل محیطی و غمگینی امتیازات بصورت معناداری در گروه غیر همکاری کننده بیشتر بود. امتیازات این گروه در شاخصه های تمرکز و لبخند نیز بصورت معناداری پایین تر از گروه همکاری کننده بود. امتیاز افراد گروه غیر همکاری کننده در شاخصه های سطح فعالیت، هیجان، واکنش پذیری، ترس، لذت با شدت بالا و کم و عکس العمل بالاتر گزارش گردید که البته این اختلاف از لحاظ آماری معنادار نبود. در شاخصه های حساسیت ادراکی و کمرویی امتیازات در گروه همکاری کننده بالاتر گزارش گردید که البته از نظر آماری این اختلاف معنادار نمی باشد. همچنین در مطالعه ما ارتباطی میان سن و جنسیت با شاخصه های سرشتی مشاهده نشد.نتیجه گیری: شاخصه های سرشتی پیش گوی مناسبی برای رفتار کودکان در محیط دندان پزشکی می باشد. ولی از جنسیت و سن کودکان نمی توان بعنوان پیش بینی کننده رفتار کودکان در محیط دندان پزشکی استفاده کرد.