اثر استرس قبل از تولد بر روی روند رشد کرانیوفاسیال در نوزادان موش های صحرایی

Abstract

استرس قبل از تولد به عنوان یک فاکتور محیطی میتواند باعث تغییرات فیزیکی و رفتاری متعددد در فرزندان شود. با توجه به اینکه اثر استرس قبل از تولد بر روی ساختار استخوانی و روند رشد ی کرانیوفاسیال به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته است، هدف از این مطالعه بررسی اثر استرس ممتد در موشهای صحرایی باردار بر روی ویژگیهای اسکلتال ساختار کرانیوفاسیال در فرزندان مذکر میباشد . اهداف: هدف از این مطالعه بررسی اثر استرس ممتد در موشهای صحرایی باردار بر روی ویژگیهای اسکلتال و و روند رشدی ساختار کرانیوفاسیال در فرزندان مذکر میباشد . مواد و روشها: 40 موش صحرایی باردار به دو گروه تقسیم شدند.گروه مداخله از ابتدا تا انتهای بارداری تحت استرس restraint قرار گرفته و گروه کنترل پروتکل استرس را دریافت نکردند. سپس نوزادان گروه استرس (PSG) و کنترل (CG) تحت شرایط مشابه نگهدار ی شده و در روز 40 مدورد مطالعه قرار گرفتند. تصاو یر CBCT و گرافی لترال از همی مندیبل چپ تهیه شده و نهایتاگ‍ 31 پارامتر خطی و زاویه ای بررسی شدند . نتایج: در گروه PSG کرانیال بیس قدامی، طول کلی جمجمه و اندازه گیری ها ی ویزروکرانیوم افزا یش معنی داری را نسبت به گروه CG نشان داد، در حالی که عرض کرانیوم، ابعاد مندیبل و طول و ارتفاع کرانیوم خلفی تغییرات معنی داری نداشت. هم چنین در گروه PSG چرخش صورت میانی در جهت عقربه ها ی ساعت و کاهش flatteing در cranial vault مشاهده شد . نتیجه گیری: استرس قبل از تولد میتواند با پیش برد رشد داخل غضروفی در کرانیال بیس و نازال سپتوم باعث ایجاد تغییراتی در الگوی کرانیوفاسیال شود.