بررسی اثر استرس روانی برروی بیان ژنهای دخیل درناهنجاریهای فکی-صورتی ودندانی از طریق مسیر NF-kBدر جنین موش صحرائی

Abstract

استرس دوران بارداری اثر قابل توجهی در رشد جسمی و روانی جنین دارد. این مطالعه به منظور بررسی اثر استرس دوران بارداری بر مسیر سیگنالینگ NF-kB و بیان پروتئینهای مرتبط BMP2 و RUNX2 وهمچنین ابعاد فکی و دندانی در فرزندان موش انجام شده است. مواد و روش ها: 120 موش باردار به دوگروه استرس و کنترل تقسیم شدند. موشهای گروه استرس در طول دوره بارداری تحت استرس قرار گرفتند در حالیکه موشهای گروه کنترل در معرض استرس قرار نگرفتند. هر گروه شامل سه زیر گروه G14 و G21 که در آن موش ها در روز 14 و 21 بارداری به ترتیب قربانی شدند، و G80 که در آن فرزندان 80 روز پس از زایمان کشته شدند. بیان ژنهای RUNX2، BMP2 و NF-kB (از جمله IB، P50 و P65) با استفاده از PCR در G14 و G21 مورد بررسی قرار گرفت و اندازه گیری های دندانی و فکی در G80 به دست آمد.یافته ها: بیان ژن RUNX2 در جنین 21 روزه درگروه استرس در مقایسه با گروه کنترل بطور قابل توجهی پایین تر بود0.001) (p<بیان ژنهای IB، P50 و P65در روز 21 بارداری درگروه استرس بالاتر از گروه کنترل بود(p0.01) . بیان ژن BMP2 در دو گروه در روز 21 تفاوت معنی داری را نشان نداد. اندازه فک بالا و فک پایین در G80 نیز در درگروه استرس بطور قابل توجهی کوچکتر بود(p<0.001) همچنین ابعاد دندان فرزندان 80 روزه درگروه استرس کوچکتر از گروه کنترل بود.نتیجه گیری: استرس دوران بارداری می تواند احتمالا از طریق افزایش NF-kB و کاهش BMP2 و RUNX2 منجربه ایجاد فکها و دندانهای کوچکتر ، شود.