بررسی همبستگی بین سطح سرمی و بزاقی فریتین در بیماران مبتلا به آنمی کمبود آهن و گروه شاهد

Abstract

کمبود آهن یکی از عوامل شایع ایجاد آنمی است که می تواند ناشی از کاهش آهن دریافتی یا جذب آن و یا ناشی از از دست رفتن آهن به علت خونریزی باشد. اندازه گیری غلظت فریتین یکی از مهمترین پارامترها جهت بررسی میزان ذخایر آهن بدن می باشد. بزاق از دیگر مایعات بدن است که تشابهات قابل ملاحظه ای با سرم در برخی مارکرها دارد. از آنجاییکه نمونه گیری از بزاق براحتی در دسترس بوده و بسادگی امکان پذیر است این مطالعه با بررسی سطح فریتین در سرم و بزاق بیماران با آنمی کمبود آهن و تعیین ارتباط میان آن دو به امکان جایگزینی نمونه گیری بزاقی به جای نمونه گیری خونی در بررسی کمبود آهن در بیماران آنمیک پرداخته است.مواد و روش ها:در این مطالعه 280 نمونه شامل 140نفر فرد سالم و 140 بیمار که در آزمایش های خونی مشکل آنمیک بودن آنها مشخص شده بود، تحت نمونه گیری بزاقی قرار گرفته و میزان فریتین بزاق آنها اندازه گیری شده و داده های بدست آمده توسط نرم افزارSPSS بررسی شده و تحلیل گردید.یافته ها:میانگین فریتین بزاق در گروه کنترل برابر با 77/94 و در گروه دارای فقر آهن برابر با 4/111 می باشد. آزمون تی تست اختلاف معنی داری را در این دو میانگین نشان می دهد( t=4.6, p<.01). به عبارتی فریتین بزاق گروه دارای فقر آهن بطور معنی داری بیشتر از گروه کنترل می باشد.بحث و نتیجه گیری:براساس نتایج این مطالعه بررسی فریتین بزاقی در آنمی کمبود آهن به عنوان یک تست تشخیصی ارزشمند بوده و به نظر می رسد در مواردیکه نمونه گیری از عروق خونی مشکل باشد نمونه گیری از بزاق بتواند به عنوان تست تشخیصی در این بیماری کمک کننده باشد.این مطالعه صرفا یک مطالعه ی توصیفی بوده و به تحلیل نتایج بدست آمده نمی پردازد. حصول نتایج دقیق تر و قابل تعمیم برای کاربرد بالینی و آزمایشگاهی در این زمینه نیازمند مطالعات بیشتر و دقیق تر می باشد.