تغییرات بالینی و متابولیک کاربرد زیرلثه ای ژل کلرهگزیدین با بیس گزانتان در بیماران دیابت نوع 2 مبتلا به پریودنتیت مزمن
چکیده
بین دیابت و بیماری پریودنتال یک رابطه دو طرفه وجود دارد. بیماری پریودنتال در افراد دیابتیکی نسبت به غیر دیابتیکی بیشتر دیده می شود و بیماری پریودنتال نیز شدت دیابت و کنترل متابولیک آن را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثر کاربرد زیر لثه ای ژل کلرهگزیدین Xan-Based همراه با جرم گیری و تسطیح ریشه برروی تغییرات متابولیک و بالینی بیماران دیابتی تیپ 2 مبتلا به پریودنتیت مزمن می باشد. روش کار و مواد: در این مطالعه، اثر استفاده و عدم استفاده ژل کلرهگزیدین Xan-Based در افراد دیابت تیپ 2 و دارای پریودنتیت مزمن مقایسه شده است. این مطالعه درطول 6 ماه انجام شده است. درمان معمول SRP انجام شد و متغیرهای HbA1c ، FBS ، CAL (clinical Attachment Level) ، PD (Probing Depth) ،(Plaque Index)PI و(Bleeding Index)BI بعد از 3 و 6 ماه در هر گروه اندازه گیری شدند. 34 بیمار دیابتی مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید انتخاب شدند. بیماران دارای HbA1c6.0% و نباید قبلا تحت درمان پریودنتالی قرار می گرفتند. در گروه کنترل (17 نفر) فقط SRP و در گروه تست (17 نفر) همراه با SRP از ژل کلرهگزیدین بصورت زیر لثه ای استفاده شد. داده های بدست آمده از مطالعه با استفاده از روش های آماری توصیفی(میانگین +_ انحراف معیار و فراوانی-درصد) آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر (Repeated Measurement Of ANOVA) و آزمون رابطه مجذور کاری یا آزمون دقیق فیشرو جهت مقایسه متغیرهای کمی بین دو گروه از آزمون Independent samples t-test و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS. مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در این مطالعه مقدار P کمتر از 0.05 از لحاظ آمار معنی دار تلقی شد. نتایج: بعد از 6 ماه، در گروه تست، HbA1c تغییرات 99/0 66/1 و در گروه کنترل 65/0 9/0 را نشان داد که تفاوت معنی دار در هر یک از متغیر های مورد مطالعه بین دو گروه وجود نداشت. متغیرهای CAL (clinical Attachment Level) ، PD (Probing Depth) و (Bleeding Index)BI بعد از 6 ماه در گروه های تست و کنترل بهبود یافتند. میزان تغییر متغیرهای HbA1c ، FBS ، CAL و PD بعد از 6 ماه نسبت به شروع درمان بترتیب 1.66 واحد ، 26 واحد ، mm0.87و mm2.03 بود و تفاوت معنی دار در هر یک از متغیر های مورد مطالعه بین دو گروه وجود نداشت ولی با وجود معنا دار نبودن مقایسه، بهبود در پارامترهای کلینیکی و متابولیک در گروه تست بیشتر از گروه کنترل بود. بحث: با انجام این مطالعه، مشاهده شد که میزان HbA1c در افراد دیابتیک بدنبال درمان های غیر جراحی پریودنتال کاهش می یابد. نتایج به ما نشان داد که استفاده ژل کلرهگزیدین بهمراه SRP تاثیرات مثبت بیشتری در مقایسه با SRP به تنهایی در درمان پریودنتیت مزمن دارد. بهبودی بیشتر بدنبال استفاده همزمان آنتی میکروبیال ها با SRP مشاهده می شود.