استحکام باند برشی کامپوزیت و گیومر به Mineral trioxide aggregate(MTA در زمانهای مختلف

Abstract

کفایت باندینگ مواد ترمیمی و مواد پوشاننده پالپ از اهمیت فراوانی برخوردار است. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی استحکام باند برشی کامپوزیت و گیومر به MTA در فواصل زمانی مختلف (بلافاصله،2 ساعت و 45 و سه روز پس از اختلاطMTA) می باشد. روش کار 90 نمونه از MTA تهیه و براساس نوع ماده ترمیمی (کامپوزیت و گیومر) به 2گروه 45 تایی و هر گروه بر اساس زمانهای ارزیابی (بلافاصله، 2 ساعت و 45 دقیقه و 3 روز) به زیر گروهای 15 تایی تقسیم بندی و پس از فرایندباندینگ استحکام باند برشی نمونه ها توسط دستگاه تست یونیورسال و با سرعت بارگذاری mm/min5/0 در سه زمان مختلف اندازه گیری شد. داده ها، بدست آمده از مطالعه اندازه گیری های مکرر (Reapeted measurment of ANOVA) و آزمون تی تست (T test) با استفاده از نرم افزار آماری SPSS.20 مورد بررسی و تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها نتایج نشان داد که استحکام باند برشی کامپوزیت به MTA در شروع کار کم بوده و پس از گذشت زمان 45/2 ساعت بطور معنی داری افزایش می یابد(p=0.002) و تا سه روز تغییر معنی داری در استحکام بوجود نمی آید(p=0.088). میزان استحکام باند برشی گیومر به MTA از شروع تهیه تا 45/2 ساعت پس از تهیه تغییر معنی داری ندارد(p=0.783) ولی در سه روز پس از تهیه به کمترین مقدار خود می رسد(p=0.000). بطور کلی مقایسه میانگین استحکام باند برشی در طی سه روز بین دو ماده نشان داد که کامپوزیت با میانگین 3.56 1.15 بطور معنی داری استحکام برشی بیشتری از گیومر 2.48 1.159 دارد (p=0.000). نتیجه گیری استحکام باند برشی کامپوزیت به MTA بطور معنی داری بیشتر از استحکام برشی گیومر به MTA می باشد. همچنین استحکام باند برشی گیومر به MTA با گذشت زمان کاهش می یابد ولی استحکام باند برشی کامپوزیت به MTA با گذشت زمان افزایش می یابد.