بررسی تغییرات تدریجی تیتانیوم آزاد شده در مایع شیار لثه اطراف ایمپلنت های دندانی

Abstract

ایمپلنت دندانی قطعه ای از فلز تیتانیوم است که اغلب به شکل ریشه دندان می باشد و داخل استخوان فک قرار داده میشود. علیرغم مقاومت بالای تیتانیوم در برابر خوردگی ، شواهد نشان می دهد که تیتانیوم درطی زمان از ایمپلنت جدا شده و در بافت های مجاور آن تیتانیوم تجمع می یابد. اگر چه تیتانیوم زیست سازگاری بالایی دارد مشاهده شده است واکنش بافت با انواع تیتانیوم آزاد شده از یک عکس العمل ملایم تا یک عکس العمل شدید متغیر است. هدف ما در این مطالعه بررسی تغییرات تدریجی تیتانیوم آزاد شده در مایع شیار لثه اطراف ایمپلنت های دندانی می باشد.مواد و روش ها: در این تحقیق 25 نمونه با رنج سنی 30-40 سال از بیمارانی انتخاب شد که یک واحد ایمپلنت ( Dentisساخت کشور کره)خلفی با استئواینتگریشن کامل دریافت نموده باشند ارتفاع بافت لثه بالای فیکسچر بیش از 2 میلی متر نباشد. بیماران سیگاری و نیز نمونه های که از دهانشویه های مختلف استفاده می کنند از مطالعه حذف شد.مراحل پروتزی ساخت کراون تحت نظر متخصص پروتزهای دندانی انجام شد. میزان تیتانیوم ازاد شده در مایع شیار لثه اطراف ایمپلنت در بازه های زمانی بلافاصله قبل از تحویل پروتز 1هفته 1ماه و2ماه به کمک تست الایزا اندازه گیری گردید..جهت آنالیز محل داده های مطالعه از نسخه SPSS=16 استفاده شد.برای اندازه گیری الایزا از نرم افزار curve export استفاده شد. در این مطالعهp_value کمتراز0.05 معنی دار تلقی شد.یافته ها: نتایج حاصل ازباند نشان داد میزان نفوذ تیتانیوم بعد از بستن اباتمنت های تیتانیوم در مایع شیار لثه زیادمی باشد. سمت ایمپلنت که اباتمنت تیتانیوم بکار برده شده بود میزان فاکتور های التهابی IL-1,IL-6, TNF در مقایسه با گروه نرمال افزایش یافت. همچنین میزان تیتانیوم در مایع شیار لثه در بازه زمانی یک هفته بعد افزایش چشمگیری نسبت به بازه های زمانی دیگر داشت و همچنین بلافاصله قبل از تحویل کراون کمترین میزان را نسبت به بازه های زمانی دیگر داشت.نتیجه گیری : مطالعات حاضر نشان داد که به دنبال تعبیه روکش PFM متکی بر اباتمنت های تیتانیومی ایمپلنت های دندانی، نفوذ تیتانیوم در مایع شیار لثه افزایش می یابد و این میزان در یک ماه بعد تحویل پروتز به بیشترین تعداد خود رسیده با گذشت زمان به نظر می رسد که کروژن تیتانیوم کمتر شده و در دو ماه بعد از تحویل پروتز به کمترین میزان خود می رسد در نهایت نفوذ تیتانیوم در مایع شیار لثه ای اطراف ایمپلنت، در ماههای اول پس از تحویل پروتز می تواند عاملی موثر در بروز التهاب اطراف ایمپلنت باشد ولی در طی ماههای بعد نقش سایر عوامل مانند رعایت بهداشت بیمار و پلاک میکروبیال پررنگ تر است.