بررسی رابطه بین پوسیدگیهای سرویکالی دیستال مولر دوم مندیبل و وجود مولر سوم نیمه رویش یافته در یک جامعه ایرانی

Abstract

وجود مولر سوم نیمه رویش یافته از ریسک فاکتورهای ایجاد پوسیدگی سرویکالی دیستال مولر مندیبل می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه بین پوسیدگی سرویکالی در دیستال مولر دوم مندیبل و ویژگی های مولر سوم نیمه رویش یافته بود. مواد و روش ها: این مطالعه در بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی و در بین بیمارانی که برای انجام رادیوگرافی پری اپیکال یا بایت وینگ از ناحیه دندان مولر دوم و سوم مراجعه کرده بودند، انجام شد. تعداد 302 رادیوگرافی پری اپیکال و بایت وینگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. رابطه بین وجود پوسیدگی در دیستال مولر دوم مندیبل و متغیرهای زاویه مولر سوم مندیبل، محل تماس مولر سوم با مولر دوم، عمق مولر سوم، حضور مولر سوم ماگزیلا در کوادرانت مقابل، جنسیت و سن بیماران بررسی شد. یافته ها: 172 رادیوگرافی متعلق به زنان و 130رادیوگرافی متعلق به مردان بود. میانگین سنی زنان (انحراف معیار) در این مطالعه (4/7)92/29 و میانگین سنی مردان (94/6)29/30 سال بود. شیوع پوسیدگی سرویکالی دیستال مولر دوم مندیبل در این مطالعه 9/20 درصد برآورد شد. این نوع پوسیدگی در گروه سنی 59-25 سال به طور معنی داری بیشتر از گروه سنی 25-18 سال و در مردان بیشتر از زنان بود (05/0P<). بیشترین شیوع پوسیدگی سرویکالی دیستال مولر دوم مندیبل در مجاورت دندان مولر سوم افقی و مزیوانگولار، محل تماس مولر سوم با مولر دوم روی CEJ مولر دوم و عمق کلاس II مشاهده شد. حضور مولر سوم ماگزیلا در کوادرانت مقابل اثر معنی داری بر ایجاد این نوع پوسیدگی داشت. نتیجه گیری: مولرهای سوم افقی و مزیوانگولار که بر روی CEJ یا زیر آن با مولر دوم در تماس هستند بیشترین ریسک را برای مولر دوم ایجاد می کنند و کشیدن پروفیلاکتیک آن ها توصیه می شود.