تعیین شاخص dmft و DMFT دانش آموزان دختر 6 و 9 و 12 سال شهر تبریز و ارتباط آن با سطح تحصیلات والدین و میزان درآمد خانواده در سال 1393
Abstract
پوسیدگی دندان شایعترین بیماری مزمن دوران کودکی و نوجوانی است که در بین اقشار جامعه با هر نژاد و رده اجتماعی مشاهده میشود. نتایج پیمایش کشوری سلامت دهان در سال1382 نشان میدهد به طور متوسط هر کودک 6 ساله ایرانی در بدو ورود به مدرسه دارای 5 دندان شیری پوسیده است و از سن6 تا 12سالگی نیز میزان پوسیدگی دندانهای دایمی روند افزایشی دارد. ارایه خدمات پیشگیری در جهت جلوگیری از ایجاد بیماریهای دهان و دندان صرف هزینه بسیار کمتری را نسبت به درمانهای دندانپزشکی در پیش خواهد داشت. بهترین زمان جهت کنترل بیماریهای دهان و دندان سنین کودکی و یکی از بهترین مکانها جهت دسترسی به این گروه سنی مدارس ابتدایی میباشد. زمینه و هدف: برنامه مردم سالم که توسط WHOعنوان شده است تصریح نموده که تا سال2000 میلادی حداقل50%کودکان و تا سال2010، 90% کودکان 6-5 ساله باید بدون پوسیدگی در دندان شیری باشند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع پوسیدگی دندانهای شیری و دایمی و ارتباط آن با وضعیت اقتصادی و اجتماعی در کودکان 6، 9و12ساله دختر در مدارس سه منطقه از کلانشهر تبریزمیباشد. موادوروشها: این تحقیق توصیفی مقطع در سال 1393 و در مدارس انتخابی با همکاری مربیان محترم بهداشت و نگارنده انجام شده است. جامعه مورد مطالعه بالغ بر 3000 نفر از دانش آموزان دختر دوره ابتدایی سه منطقه از کلانشهر تبریز بود و به حجم 261 نمونه به شکل تصادفی با فرمولهای آماری نمونه گیری انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه و تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزارآماری SPSSبوده است. یافته ها: شاخصdmft/DMFT (Decay MissingFilling Teeth)دردندانهای شیری و دایمی برای سنین مختلف به ترتیب 6 ساله 216/044/2و 049/0 17/0 ، 9 ساله 228/096/3 و 095/0 01/1 و 12 ساله 172/0 69/1و 145/064/2 برآورد گردید. بین متغیر پوسیدگی دندانهای مورد بررسی و میزان تحصیلات پدر و مادر ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین بین سن کودکان، وضعیت اقتصادی خانواده ها و نیز محل زندگی کودکان به لحاظ منطقه شهری با پوسیدگی دندانها ارتباط معناداری مشاهده شد. نتیجهصگیری: نتایج این مطالعه بر شیوع بالای پوسیدگی در بین کودکان مورد بررسی دلالت دارد. همچنین تعداد کمی از کودکان مورد پژوهش فاقد پوسیدگی(CF) بوده که با معیارهای جهانی و WHOفاصله زیادی دارد. این مطالعه لزوم توجه بیشتر به رعایت بهداشت دهان درکودکان را نمایان کرد.