بررسی دیدگاه دانشجویان در مورد نحوه آموزش بالینی و ارزشیابی دانشجویان در بخش دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال تحصیلی 94-93
Abstract
ارزیابی دوره ای برنامه های آموزشی سبب ایجاد بینش نسبت به دوره و کارایی بیشتر امر آموزش می شود. ارزیابی م‌ثر، منجر به فراهم آمدن اطلاعات ارزشمندی می گردد که با م‌فقیت دانشجو و برنامه آموزشی در ارتباط است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی دیدگاه دانشجویان در مورد نحوه آموزش بالینی و ارزشیابی بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال تحصیلی94-93 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی 132نفر از دانشجویان دوره عمومی سال پنجم و ششم دانشکده دندانپزشکی، در بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی تبریز، شرکت داشتند. پرسشنامه ای حاوی 28 سال 5 گزینه ای، در 3 دسته مربوط به ارزشیابی اولیه، آموزش بالینی و ارزشیابی نهایی در اختیار دانشجویان قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.17 انجام گرفت. یافته ها: بر اساس این مطالعه، دیدگاه دانشجویان درمورد ارزشیابی اولیه در بخش دندانپزشکی کودکان مطلوب بود، دربخش س‌الات آموزش بالینی، بیشترین میزان م‌فقیت در بخش دندانپزشکی کودکان، مربوط به اقدامات پیشگیری و پایین ترین میزان م‌فقیت، مربوط به بیماریهای لثه بود و ارزیابی دانشجویان دندانپزشکی در مورد ارزشیابی نهایی در بخش اطفال در حد متوسط بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دیدگاه دانشجویان در مورد بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی تبریز، مطلوب بود. اما دانشجویان گزارش کردند که در آموزش بالینی در مورد بیماری های لثه در کودکان، کنترل فضا و درمان بیماران خاص احساس کمبود می کنند که این امر، نشانگر نیاز به ت‌أکید بیشتر در این زمینه در کوریکولوم دوره دکتری عمومی دندانپزشکی است.