• English
    • Persian
  • English 
    • English
    • Persian
  • Login
View Item 
  •   KR-TBZMED Home
  • School of Dentistry
  • Theses(D)
  • View Item
  •   KR-TBZMED Home
  • School of Dentistry
  • Theses(D)
  • View Item
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

بررسی تاثیر روشهای مختلف بکارگیری مواد بی حسی در حین قالبگیری بر میزان رفلکس gag در بیماران بی دندان

Thumbnail
View/Open
Bahman Hoseinporaghdam thesis.pdf (561.7Kb)
Date
1394
Author
حسین پور اقدم، بهمن
Metadata
Show full item record
Abstract
تهوع یک مکانیسم دفاعی غیر ارادی در مقابل تحریکات حلق و گلو می باشد و همه دندانپزشکان و بسیاری از دانشجویان دندانپزشکی تجربه مواجه شدن با بیمارانی که دارای رفلکس gag هستند را دارند. بسیاری از اعمال دندانپزشکی نظیر - تهیه رادیوگرافی های داخل دهانی، قالبگیری، معاینه حلق و گلو، فرآیند درمان ترمیمی نزدیک دندانهای خلفی همگی باعث تحریک تهوع می شوند. هدف ازاین مطالعه کارآزمایی بالینی بررسی تاثیر روشهای مختلف بکارگیری مواد بی حسی در حین قالبگیری بر میزان رفلکس gagدر بیماران بی دندان است. مواد و روشها: در این بررسی تعداد 35 نمونه از بین بیماران مراجعه کننده به بخش پروتز دانشکده دندان پزشکی که در معاینه اولیه علائم رفلکس gag شدید را نشان میدادند انتخاب شده و سپس قالبگیری انجام گرفت. در یک مرحله هنگام تهیه خمیرآلژینات برای قالبگیری، یک کارپول بی حسی لیدوکائین به مخلوط آلژینات و آب اضافه شد و بعد از همزدن، قالبگیری به روش استاندارد از فک بالای بیمار انجام شد. در روش دیگر قبل از قالبگیری، نواحی خلفی کام بیمار توسط ژل بی حسی بنزوکائین آغشته گشته و بعد از 3 دقیقه قالبگیری انجام شد. در روش دیگر، قالبگیری به روش استاندارد از فک بالای بیمار صورت گرفت. در همه مراحل، فردی که از اهداف مطالعه آگاهی ندارد ،بعنوان ارزیابی کننده موارد را بررسی و در چک لیست تنظیم شده، شدت gag را در هر گروه یادداشت کرد. داده های به دست آمده از مطالعه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS.20 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در این مطالعه p کمتر از 05/0 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که از بین افراد مورد مطالعه 54.3 درصد زن و 45.7 درصد مرد می باشد. شدت رفلکس gag بیماران در مواردیکه خلف کام آنها توسط ژل بی حسی بنزوکائین قبل از انجام قالب گیری با آلژینات بی حس شده اغلب بدون رفلکس ، در مواردیکه که در ماده قالبگیری آلژینات ، بی حسی لیدوکائین اضافه شده اغلب کم و هنگام قالب گیری به روش معمول نیز اکثرا زیاد است. نتیجهگیری: آنالیز داده ها بیانگر این است که شدت رفلکس gag بطور معنی داری به ترتیب در روش استفاده از ژل بی حسی بنزوکائین ، سپس در روشی که در ماده قالبگیری آلژینات بی حسی لیدوکائین اضافه شده و در نهایت در قالبگیری به روش معمولی ، کمتر است
URI
http://192.168.127.9:8080/xmlui/handle/123456789/28180
Collections
  • Theses(D)

Knowledge repository of Tabriz University of Medical Sciences using DSpace software copyright © 2018  HTMLMAP
Contact Us | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV
 

 

Browse

All of KR-TBZMEDCommunities & CollectionsBy Issue DateAuthorsTitlesSubjectsThis CollectionBy Issue DateAuthorsTitlesSubjects

My Account

LoginRegister

Knowledge repository of Tabriz University of Medical Sciences using DSpace software copyright © 2018  HTMLMAP
Contact Us | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV