بررسی رضایت مندی بیماران از پروتزهای کامل ساخته شده در بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی تبریز بر اساس ریج باقیمانده بیمار

Abstract

روز به روز تعداد استفاده کنندگان از پروتز متحرک رو به افزایش است چرا که تمام افراد قادر به پرداخت هزینه های ایمپلنت نمی باشند و باید از پروتز متحرک استفاده کنند. نارضایتی بیماران از درمان های خود در شاخه های علوم پزشکی همواره وجود داشته است و دندانپزشکی نیز از این قاعده مستثنی نیست. اغلب این مشکلات با وجود مهارت دندانپزشک در تشخیص و درمان بی دندانی و استفاده از مواد دندانپزشکی مناسب، باز هم پیش می آیند. مواد و روش ها : این مطالعه گذشته نگر بر روی 60 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش پروتزهای متحرک دانشکده دندانپزشکی تبریز و از طریق پرسشنامه و معاینه بالینی صورت گرفت. داده های بدست آمده از مطالعه، با استفاده از نرم افزار SPSS 21 مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه، مقدار P کمتر از 0.05 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید. یافته ها : 5/61 درصد از شرکت کنندگان مرد و بیشتر در رده سنی 30 تا 40 سال هستند. 3/43 درصد از بیماران مورد مطالعه ریج کلاس دو، 7/56 درصد ریج کلاس سه داشتند. هیچ یک از بیماران مورد مطالعه ریج کلاس یک و چهار نداشتند. نتایج این مطالعه به خوبی نشان داد که رضایت بیماران در مواردی رابطه معنی داری بر اساس شرایط ریج باقی مانده بیمار یک و سه ماه بعد از تحویل پروتز دارد به طوری که میزان رضایت مندی در بیماران با ریج کلاس دو بیشتر بود. همچنین رضایت بیماران در فاصله زمانی سه ماهه افزایش نشان داد. نتیجه گیری: 4/38 درصد از بیماران یک ماه بعد و 67 درصد از بیماران سه ماه بعد از تحویل پروتز از دست دندان خود ابراز رضایت نمودند. رضایت بیماران از جویدن غذای نرم، توانایی کلی در جویدن، راحتی در صحبت کردن، میزان گیر دست دندان و رضایت کلی از دست دندان در بیماران با ریج کلاس دو بیشتر بود. همچنین رضایت بیمار از دست دندان در فاصله یک تا سه ماه بعد از تحویل پروتز افزایش معنی داری داشت.