تاثیر PBS بر استحکام باند push out white mineral trioxide aggregateآلوده با خون در پرفوراسیون های شبیه سازی شده ناحیه فورکا

Abstract

مقدمه: پرفوراسیونهای ریشه یکی ازعلت های شایع شکست درمان ریشه هستند که درمان آنها نیازمند توجه ویژه می باشد. استحکام باند به عاج موادی که برای ترمیم پرفوراسیونها استفاده میشوند از فاکتورهای تاثیرگذار روی توانایی سیل این مواد و موفقیت درمان پرفوراسیونها میباشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر (Phosphate Buffered Saline) PBS بر استحکام باند پوش اوت(WMTA) White mineral trioxide aggregate درحضور آلودگی خون در پرفوراسیونهای شبیه سازی شده ناحیه فورکا میباشد. مواد و روش ها: در60 مولر اول مندیبل انسان پرفوراسیون ناحیه فورکا به قطر 3/1و ارتفاع 2 میلی متر ایجاد و سپس نمونه ها به 4 گروه 15 تایی تقسیم شدند.WMTA جهت ترمیم ناحیه پرفوره استفاده شد. در گروه 2 و 4 جهت ایجاد آلودگی خون در دیواره های ناحیه پرفوره پنبه ای در زیر ناحیه پرفوره قرار داده شدو خون در ناحیه تزریق گردید.به مدت یک هفته برروی MTA گروه های 3و4 پنبه آغشته با PBS و در سایر گروه ها پنب آغشته به نرمال سالین قرار داده شدو نمونه ها در ظرف دربسته نگهداری شدند. تست اینسترون در گروه ها پس از یک هفته از جاگذاری مواد در ناحیه پرفوره توسط دستگاه یونیورسال انجام شد.میانگین ± انحراف معیار استحکام باند برای گروه های مطالعه محاسبه شد. جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف استفاده شد و با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها از تست Two way ANOVA جهت آنالیز آماری استفاده گردید. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که هم در حضور آلودگی خون و هم در عدم حضور خون,در مقایسه میانگین استحکام باند پوش اوت WMTA در حضور نرمال سالین و در حضور PBS اختلاف معنادار به دست آمد که در گروهPBS استحکام باند به صورت معنی داری کمتر بود.(P<0.05)نتیجه گیری: حضور فسفات بافر سالین تاثیر مثبتی روی استحکام باند ندارد و حضور آلودگی خون استحکام باند را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد.