بررسی میزان بقای 5 ساله در اسكواموس سل كارسینومای دهان و عوامل موثر بر آن در بیماران مراجعه كننده به بیمارستان امام رضا و دانشكده دندانپزشكی تبریز بین سال های 1390-1385

Abstract

مقدمه: درصد بالای مرگ ومیر ناشی از کارسینوم دهان و هزینه های تحمیل شده آن بر جامعه محققین را به سمت مطالعه ی ابعاد مختلف و همه جانبه این بیماری سوق داده است. با توجه به اینکه در زمینه میزان بقا بیماران مبتلا به کارسینوم دهان و عوامل مرتبط با آن در ایران اطلاعات اندکی موجود است هدف از این پژوهش بررسی میزان بقا و عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به SCC می باشد كه به بیمارستان امام رضا و دانشکده دندانپزشکی تبریز مراجعه کرده اند.مواد و روش کار: مطالعه ی حاضر به صورت مقطعی می باشد که در آن پرونده های مربوط به 40 بیماران مبتلا به SCC در بخش پاتولوژی دهان و فک بیمارستان امام رضا و دانشکده دندانپزشکی تبریز که جراحی کامل تومور شده بودند بین سالهای1390-1385 مورد بررسی قرار گرفتند. مشخصات آنها بر اساس عوامل مؤثر بر بقاهمچون سن، جنس، مصرف الکل، مصرف تنباکو، ناحیه درگیر ضایعه، Grade و Stage از طریق تماس تلفنی و سوابق پزشکیشان در بیمارستان ثبت شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری رگرسیون کاکس استفاده شد.یافته ها: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که میزان بقای کلی بیماران مبتلا به SCC 50 درصد برای کمتر از 5 سال، 5/42 درصد برای 5 سال و 5/7 درصد برای بیشتر از 5 سال بودند. عوامل موثر در بقای بیماران مانند متغیرهای سن، جنس، محل ضایعه، مصرف سیگار و مصرف الکل بر میزان بقا بیماران تاثیر معنیداری نداشتند (05/0 < p). اما نتایج رگرسیون کاکس نشان داد که Grade و Stage بیماری بر میزان فوت بیماران تاثیر مثبت معنیداری دارد (05/0 > p).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان دادند که میزان بقای 5 ساله در بیماران مبتلا به SCC در جامعه ی آماری مورد بررسی 5/42 درصد می باشد. همچنین این مطالعه نشان داد که Stage و Grade بیماری می تواند پیش بینی کننده ی میزان بقا در بیماران مبتلا به SCC باشد.