تاثیرپلاسمای غنی از پلاکت در کمیت استخوانسازی بعد از خارج کردن سیستهای ادنتوژنیک
Abstract
با توجه به محدودیتهای موجود در روشهای موجود پیوند استخوان و فراگیر شدن استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت در برخی از پژوهشهای انجامشده، این پژوهش باهدف بررسی تأثیر استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت درروند تسریع استخوانسازی در محل سیستهای خارجشده از فک انجامگرفت. علاوه بر هدف کلی بیانشده، این پژوهش به بررسی روند تسریع استخوانسازی در دو حالت استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت و همچنین عدم استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت پرداخت. در این پژوهش 26 بیمار مراجعهکننده به کلینیک دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بهصورت تصادفی و متوالی در دو گروه آزمایشی و کنترلی گروهبندیشدند. از بیماران گروه آزمایشی 45 میلیلیتر و به همراه فسفات سیترات دکستروز در لوله استریل خونگیری شده و با قرارگیری به مدت 12 دقیقه در دو مرحلهrpm 5600 وrpm 2400در دستگاه سانتریفیوژجهت جداسازی سلولی و برای تشکیل ژل پلاکت غنیشده مورداستفاده قرار گرفت. با استفاده از دستگاه CBCT استاندارد و از برند NewTom VGiبزرگترین و کوچکترین قطر دی فکت قبل از جراحی اندازهگیری شده و1, 2.5 و4 ماه بعدتحت شرایطیکسان بزرگترین و کوچکترین قطر دی فکت مورداندازهگیری دوباره قرار گرفت. نتایج بهدستآمده، به روش میانگین انحراف معیار گزارششده و صحت مقایسه اندازه ضایعه قبل از جراحی و همچنین 1, 2.5 و4 ماهپس از جراحی از آزمون t زوجی و paired t-testبه دست آمد. نرمالیته دادهها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف انجام و سطح معناداری، کمتر از 0.05 تلقی شد. از نرمافزار SPSS 16 جهت آنالیز آماری استفادهشد.