مقایسه تاثیر تزریق انفیلتراسیون باکالی آرتیکایین 4% و بلاک عصب آلوئولار تحتانی لیدوکایین 2% بر میزان درک درد و بازخورد رفتاری کودکان حین درمان پالپی مولر دوم شیری مندیبل
Abstract
زمینه و هدف: نشان داده شده است كه ترس از درد یك عامل بازدارنده اصلی بیماران از مراجعه جهت مراقبت دندانی است. جهت رفع این معضل، بكارگیری یك روش كارای كنترل درد ضروری است. بی حس كننده های موضعی نقشی عمده جهت نیل به این هدف ایفاء می كنند. با داشتن گروه های اضافی استر و تیوفن كه حلالیت آرتیكائین را در مقایسه با داروهای مشابه قدیمی تر نظیر لیدوكائین افزایش می دهد، تصور بر این بود كه این بی حس كننده موضعی در كاهش درد طی اعمال دندانی موثرتر است. با این حال اطلاعات موجود در این زمینه ناهمگون می باشد. این مطالعه درنظر داشته است كارایی آرتیكائین و لیدوكائین در كنترل درد طی درمانهای های دندانی كودكان را مقایسه نماید. روش كار: این مطالعه کارآزمایی بالینی که در زمینه پیشگیری از پیشرفت پوسیدگی میباشد ، در دانشکده دندانپزشکی تبریز انجام خواهد شد . نمونه ها 38 نفر در محدوده سنی 4-6 سال خواهند بود . بعد از تکمیل فرم رضایت نامه ی آگاهانه توسط والدین ,در هر جلسه درمانی یکی از دو روش در یک سمت دهان انجام خواهد شد. برای بررسی رفتار و درد کودک حین تزریق و درمان پالپوتومی به ترتیب معیارهای بررسی درد (SEM) و (VAS) استفاده خواهد شد.یافته ها: درحالی كه 9 بیمار( 23%) در گروه آرتیكائین از درد طی درمان دندانپزشکی شكایت داشتند، این میزان در گروه لیدوكائین10 بیمار) 26%( بود. با این وجود این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. (36/0=p)نتیجه گیری: آرتیكائین در مقایسه با لیدوكائین در كنترل درد طی درمان دندانپزشکی در كودكان نیازمند درمان پالپی موثرتر بود، هرچند از نظر آماری این تفاوت معنی دار نبود.