بررسی فراوانی نشانه ها و علائم اختلالات گیجگاهی - فکی (TMD) در بین دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز از دیماه 1395 تا شهریورماه 1396

Abstract

مقدمه و هدف : اختلالات گیجگاهی -فکی از شایعترین اختلالات در ناحیه¬ی فک و صورت می¬باشد که اغلب همراه با درد و عملکرد ناقص مفصل گیجگاهی -فکی و عضلات جونده تشخیص داده می¬شود. در مطالعات مختلف میزان شیوع علائم و نشانه¬های اختلالات گیجگاهی -فکی متفاوت گزارش شده ¬است. در این مطالعه بر آن شدیم تا میزان شیوع علائم و نشانه¬های اختلالات گیجگاهی -فکی را در بین¬ دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه تبریز را مورد مطالعه قرار دهیم. روش کار: در این مطالعه 90 نفر از دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه تبریز به صورت تصادفی انتخاب و وارد مطالعه شدند. چک لیست تهیه شده پس از تکمیل و استخراج داده¬ها، مورد آنالیز آماری قرار گرفت. داده¬ها با استفاده از روش¬های آمار توصیفی گزارش گردید. در این مطالعه 05/0 > Pاز لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید.یافته ها: در این مطالعه حدود 9/53 % از دانشجویان دارای یکی از علائم و نشانه¬های اختلالات تمپورومندیبولار بودند. شایعترین علائم ذکر شده صدای مفصلی( کلیک )و درد و با شیوع 6/55 % و 9/48% بود. در این مطالعه بین میزان شیوع TMD و جنسیت ارتباط معنی دار وجود داشت به طوریکه TMD در زنان 5/1 برابر مردان بود. همچنین به هنگام بررسی ضریب همبستگی بین TMD، وجود درد در مفصل تمپورومندیبولار، فک پایین و اطراف گوش رابطه مثبت و معنی دار پیدا شد. ارتباط بین TMD، وجود عادات پارافانکشنال و Click نیز معنی دار بود. با توجه به اینکه افراد مورد مطالعه در این تحقیق دانشجویان در رده سنی 30-20 سال بودند، در آنالیز انجام شده، بین TMD و سن ارتباط معنی دار یافت نشد)05/0<P).نتیجه گیری: شیوع علائم و نشانه¬های اختلالات گیجگاهی-فکی در این مطالعه بالا بود. همچنین بین میزان شیوع TMD و جنس رابطه¬ای معنی¬دار یافت شد، ولی در شیوع آن در زنان 5/1 برابر مردان بود.