میزان دستیابی به اهداف عملی در گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال 1395

Abstract

مقدمه: با در نظر گرفتن ویژگی های خاص آموزش عملی در رشته دندانپزشکی کودکان ، برون ده عملی دانشجویان در اتمام دوران تحصیلی می تواند بیانگر میزان کارایی برنامه های آموزشی عملی در بخش اطفال باشد.برای ایجاد تغییرات سازنده وجود اطلاعات توصیفی در زمینه وضعیت آموزش عملی موجود و اطلاع در مورد ارزیابی دانشجویان نسبت به توانمندی های عملی خود در این زمینه ضروری به نظر می رسد. از این رو بر آن شدیم که به بررسی میزان توانمندی کلی و همچنین توانمندی دانشجویان سال آخر در تک تک اعمال درمانی مربوط به بخش دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال تحصیلی 1395 بپردازیم.مواد و روش: در این مطالعه میزان مهارت عملی در بخش کودکان دانشجویان دندانپزشکی سال ششم دندانپزشکی در سال تحصیلی 95-96 به صورت تمام شماری و به شکل مقطعی- توصیفی صورت میگیرد. بدین منظور از پرسشنامه ای که در دانشکده دندانپزشکی کودکان تهران که بر اساس سرفصل های دروس اختصاصی دندانپزشکی کودکان شده بود و به بررسی توانمندی عملی دانشجویان در این سرفصل های کشوری پرداخته وروایی و پایایی آن بررسی شده بود، استفاده شد. پایایی پرسشنامه در این مطالعه با استفاده از شاخص آلفای کرونباخ بررسی گردید. میزان دستیابی به هر یک از اهداف عملی بر اساس نمره دهی لیکرت به صورت 5 گزینه ای خیلی کم، کم، متوسط، زیاد،و خیلی زیاد بررسی شد. در تمام مراحل مطالعه مجوزهای لازم از مراجع مربوطه در دانشکده به منظور توزیع پرسشنامه و یا گرفتن اطلاعات مورد نیاز اخذ گردید. پس از جمع آوری داده ها و آنالیز آن از طریق نرم افزار spss 17، میزان دستیابی به اهداف عملی در گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال 1395 بر اساس جنسیت و معدل کل دوران تحصیلی آنها سنجیده شده و در نهایت با هم مقایسه شده اند. پایایی همسانی درونی پرسشنامه مهارتها با روش آلفای کرونباخ بررسی و تأیید شد ( = 0.75 > 0.7).یافته ها: نتایج مطالعه نشان می دهد فیشور سیلنت تراپی، ترمیم پوسیدگی های کلاس I و II شیری و دائمی، فلورایدتراپی موضعی، ترمیم های رزینی پیشگیرانه، در ارائه آموزش بهداشت، و کشیدن دندان های شیری به ترتیب از جمله مواردی بوده است که دانشجویان به میزان بالایی از آن رضایتمند بوده اند و نمره بالاتر از 2.5 را از حداکثر 3 به خود اختصاص داده اند. بررسی تأثیر جنسیت بر خدمات هفده گانه نیز بررسی گردید. برای مقایسه نمره کلی مهارت میان دختر و پسر با آزمون مستقل T، نتایج نشان داد که بین دخترها و پسرها از نظر نمره کلی مهارت اختلاف معنی داری (p=0.022) وجود داشته و نمره مهارت پسرها به اندازه تقریبا 6 واحد از دخترها بالاتر بود. بر اساس آزمون همبستگی پیرسون هنگام بررسی متغیر معدل کل دوره تحصیلی نشان داد که میان معدل و نمره مهارتها رابطه معنی داری مشاهده نشده است (R=0.116 , P=0.252). نتیجه گیری: یافته‌ها و نتایج این پژوهش در مجموع نشان میدهد که دانشجویان در برخی از مهارت‌ها به توانمندی مورد نیاز رسیده‌اند و در برخی مهارت‌ها نیاز به آموزش بیشتر دارند. یافته‌ها و نتایج حاضر این مسئله را تداعی میکند که ایجاد یک مدل آموزشی که با استفاده از آن، فراگیر بتواند در مرکز فرآیند یادگیری قرار گرفته و در طول زندگی همچنان فراگیر و دانشجو باقی بماند، ضروری میباشد.