بررسی عوامل اتیولوژیک بیماران با مشکلات تمپورومندیبولار(TMD ) مراجعه کننده به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال95
چکیده
مقدمه و هدف: اختلالات گیجگاهی فكی(TMD)شامل علایم و نشانه هایی است كه در اثر تغییر در مفصل TMJ و ساختارهای مرتبط با آن ایجاد می شود. اتیولوژی اختلالات گیجگاهی- فکی بسیار گسترده و چندعاملی است و هنوز به طور دقیق شناخته نشده است. بر اساس یافته های اخیرا مطرح شده چهار عامل (تروما، عادت های بد دهانی، عادت های پارافانكشن و استرس های عاطفی) مهم ترین عوامل ایجاد كننده TMD در جوامع امروز می باشند. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی–مقطعی عوامل اتیولوژیك TMD در یك نمونه از جامعه ایرانی بررسی گردید. از بین افراد مراجعه کننده به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی 33 نفر که دارای اختلالات گیجگاهی(TMD) بودند با كامل كردن چک لیست 2 و چك لیست 1 كه توسط محقق انجام شد در این مطالعه شركت كردند و داده های به دست آمده از این مطالعه با استفاده از روش های آماری توصیفی و نرم افزار SPSS.15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0>P-value معنی دار تلقی شد.یافته ها: از بین عوامل اتیولوژیک مختلف در چک لیست 2 استرس های عاطفی با 7/72 % و عادات بد دهانی 8/75 % شایع ترین فاکتورهای اتیولوژیک TMD بودند كه در بین عادت های بد دهانی جویدن یك طرفه با 6/57 %، خوابیدن یك طرفه با5/48 % و تكیه دادن به چانه 5/48 % در بین هر دو جنس شرکت کننده در مطالعه از میزان بیشتری برخوردار بودند. با توجه به نتایج وجود عادات پارافانكشن (clenching ,Bruxism) 5/51 % در ایجاد علایم TMD نقش مهمی داشت به طوری كه بین صدا و حرکات پارافانکشن (p-value=0/05) و درد مفصلی و حرکات پارافانکشنال(042/0=P-value)رابطه معنی داری بدست آمد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد استرس های عاطفی و عادت های بد دهانی شایع ترین عوامل اتیولوژیک TMD بودند.