اثر نانو ذرات چیتوسان بر روی استحكام كششی مواد بهسازی بافت

Abstract

مواد بهسازی بافت (Tissu conditioner)برای درمان و آماده سازی بافت های آزرده ی حمایت کننده ی دنچراستفاده می شوند. از دست رفتن عامل پلاستیسیته باعث سخت شدن تدریجی تیشوکاندیشنر شده و خواصی مانند surface integrity و ویسکوالاستیکی تحت تاثیر قرار گرفته، طول عمر ماده کاهش می یابد و در نتیجه ماده کارایی خود را از دست می دهد. از این رو مطالعه ی حاضر به بررسی اثر نانو ذرات چیتوسان بر روی استحكام كششی مواد بهسازی بافت اختصاص یافت.مواد و روش ها:در این مطالعه تعداد 60 نمونه ی مواد بهسازی بافت بررسی شدند که به 6 گروه ده تایی از A تا F تقسیم شدند و گروه اول گروه کنترل بوده و به بقیه ی گروه ها درصد های جرمی مختلفی از نانوذرات چیتوسان اضافه گشت و سپس میزان استحکام کششی هر گروه بدست آمد.داده های حاصل از مطالعه توسط نرم افزار SPSS17 بررسی گشتند. سطح معناداری مطالعه P<0.05 بود.یافته ها:نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تفاوت معناداری بین استحکام کششی گروه کنترل(A) و گروه های حاوی غلظتهای 2.5، 5 و 10 درصد جرمی از نانوذرات چیتوسان مشاهده شد(P<0.05). همچنین بین استحکام کششی گروه کنترل(A) و گروه های دارای 0.675 و 1.25 درصد جرمی از نانوذرات چیتوسان تفاوت معناداری از لحاظ آماری دیده نشد(P>0.05). بنابرین غلظت های بیشتر از 2.5 درصد جرمی از نانوذرات چیتوسان تاثیر معناداری بر استحکام کششی مواد بهسازی بافت داشتند. بیشترین مقدار مربوط به میانگین استحکام کششی مواد بهسازی بافت در گروه با 5 درصد جرمی از نانوذرات چیتوسان بود.نتیجه گیری:با توجه به اینکه تفاوت معناداری بین استحکام کششی در گروه های 5 و 10 درصد جرمی از نانوذرات چیتوسان وجود نداشت، بنابرین گروه با 5 درصد جرمی از نانوذرات چیتوسان دارای ماکسیمم استحکام کششی بوده و درصد ایده آل از نظر افزایش استحکام کششی مواد بهسازی بافت بود.