بررسی ایمونوهیستوشیمی وجود هلیکوباکترپیلوری در سرطان سلول سنگفرشی و مخاط سالم دهان

Abstract

مقدمه: سرطان در نتیجه رشد آبنورمال سلول ها ایجاد می شود که توانایی تهاجم به بافت های مجاور و گاهااندام های دور دست دارد. از زمان کشف هلیکوباکترپیلوری و اهمیت آن در کارسینوژنز سرطان معده تحقیقاتمتعددی به منظور شناسایی نقش آن در انواع مختلف سرطان انجام گرفته است. همچنین گزارش شده است که اینباکتری با انواع خوش خیم بیماری های دهانی نظیر استوماتیت و التهاب مخاطی، گلوسیت )التهاب زبان(، بوی بددهان )هالیتوزیس( و بیماری پریودنتال در ارتباط است.روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی نمونه های مربوط به سرطان سلول سنگفرشی مربوط به - 30 بیمار ازآرشیو بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین همان تعداد نمونه بیوپسی ازمخاط دهان بیماران سالم که از لحاظ سن و جنس با گروه بیماران یکسان سازی شده اند انتخاب شدند. لام هایهماتوکسیلین ائوزین تمامی نمونه ها برای تایید تشخیص بررسی مجدد شده و سپس نمونه ها برای رنگ آمیزی -ایمونوهیستوشیمی آماده سازی شد. برای نمونه های مورد بررسی رنگ آمیزی IHC برای آنتی بادی ضد آنتیهلیکوباکترپیلوری انجام شد. داده های حاصل ازمطالعه از طریق نرم افزارآماری SPSS 15 و با روش های آماریتوصیفی )درصد، فراوانی، میانگین ± انحراف معیار( و برای مقایسه بین گروه های دارای عفونت هلیکوباکتر پیلوریازآزمون chi-square با فاصله اطمینانی 95 استفاده شد. در این فاصله 0.05P< معنی دار تلقی شد.نتایج: در بررسی انجام شده از 30 نمونه مورد بررسی مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان، 18 ( 60درصد( مورد مثبت و از 30 نمونه مورد بررسی مربوط به مخاط سالم، 7 ( 23.3 درصد( مورد مثبت مشاهده گردید.با توجه به رنگ آمیزی IHC در محل ضایعات در نمونه های مثبت، تعداد 7 نمونه ) 38.9 درصد( رنگ پذیری درمحل اپیتلیوم بود و تعداد 11 نمونه ) 61.1 درصد( رنگ پذیری در محل استروما بود. با توجه به نتایج به دست آمدهاز محل ضایعات، بیشترین ضایعات در زبان بودند. در مقایسه بین وجود آنتی بادی آنتی هلیکوباکترپیلوری بیشترینمحل وجود ضایعه مثبت در زبان بود و بعد از آن در ریج آلوئول مندیبل بود. در نمونه های گونه و کام سخت رنگآمیزی مثبت آنتی بادی آنتی هلیکوباکترپیلوری مشاهده نشد. رنگ آمیزی IHC در مخاط سالم برایهلیکوباکترپیلوری، تعداد 3 نمونه ) 43 درصد( رنگ پذیری در محل اپیدرم بود و تعداد 4 نمونه ) 57 درصد( رنگپذیری در محل استروما بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر، می توان نتیجه گرفت که بین وجودهلیکوباکترپیلوری در مخاط دهان و افزایش ریسک سرطان سلول سنگفرشی دهان یک ارتباط ممکن است وجودداشته باشد. در نتیجه تشخیص به موقع و درمان ریشه کنی این عفونت در بیماران با ریسک بالای ابتلا به سرطانسلول سنگفرشی را می توان توصیه کرد