تأثیر ضریب شکست و ضریب نفوذ رزین ها بر توانایی پوشش و انتقال رنگی(Color Shifting) لکه های سفید مینایی درمان شده به روش نفوذ رزین(Resin Infiltration)
Abstract
مقدمه: پوسیدگی دندانی یکی از شایع ترین بیماری های عفونی در سطح جوامع بشری است . پوسیدگی اولیه یا ضایعات سفید مرحله ابتدایی دمینرالیزاسیون یا دکلسیفیکاسیون بافت دندان در حد مینا است که در نتیجه این پدیده لکه سفید و گچی روی دندان آشکار می شود. روش های مختلفی جهت درمان این ضایعات پیشنهاد شده است.اخیراً روش نفوذ رزین به داخل بدنه ضایعات سفید معرفی گردیده است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر خواص فیزیکی رزین ها بر توانایی پوشش رنگ ضایعات سفید درمان شده به روش نفوذ رزین می باشد.مواد و روش کار: در این مطالعه آزمایشگاهی 48 عدد دندان انسیزور و پرمولر کشیده شده سالم انسانی مورد استفاده قرار گرفت. رزین با پایه منومر در ضریب شکست های مختلف و ضریب نفوذهای متفاوت به روش آزمایشگاهی آماده شدند. جهت ایجاد رزین با ضریب شکست متفاوت از ذرات نانوفیلر SiO2 و TiO2 و جهت ایجاد رزین با ضریب نفوذهای متفاوت از محلول اتانول استفاده گردید. در سطح باکال دندان ها ناحیه پنجره مانند به ابعاد 3×2 میلی متر در نظر گرفته شد. مشخصات رنگی این ناحیه توسط اسپکتروفتومتر سیستم CIE Lab اندازه گیری گردید. سپس نمونه ها در داخل محلول دمینرالیزاسیون به مدت 4 روز قرار گرفت و سپس ضایعات سفید ایجاد شده به روش نفوذ رزین درمان گردید. برحسب ضریب شکست و ضریب نفوذ دندان ها به گروه های 6 تایی تقسیم شدند. بعد از استفاده از رزین شاخص های رنگی مجدداً اندازه گیری شد. داده های بدست آمده توسط روش آماری ANOVA و نرم افزار SPSS20 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.نتایج: جهت مقایسه مقادیر L در رزین با ضریب شکست های متفاوت از تحلیل کواریانس استفاده گردید که در نهایت نشان داد که اثر متغیر قبل از استفاده از رزین بر نتایج بعد از لحاظ آماری معنی دار نبود (90/0= P) ولی تفاوت میانگین تغییرات قبل و بعد در گروههای مورد مطالعه از لحاظ آماری معنی دار می باشد (007/0=P).مقایسه دو به دوی گروهها نشان داد که تفاوت بین گروه با ضریب شکست 63/1 با گروه 62/1 از لحاظ آماری معنی دار بود (015/0=P). همچنین در مقایسه مقادیر L بعد از استفاده از رزین با ضریب نفوذهای متفاوت در تمامی گروهها مقادیر L کاهش پیدا کرد ولی تفاوت بین گروهها از لحاظ آماری معنی دار نبود (1=P).نتیجه گیری: استفاده از رزین های با ضریب شکست های مختلف باعث کاهش مقادیر L شد که در گروه RI=63/1 بیشترین مقدار را نشان داد. همچنین استفاده از رزین های با ضریب نفوذ مختلف باعث کاهش مقادیر L شد که در گروه 20 %=PC بیشترین مقدار را نشان داد.