بررسی فلور باکتریایی اطراف ایمپلنت های دچار پری ایمپلنتایتیس در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی در سال 1395
Abstract
یکی از فاکتورهای اساسی در موفقیت طولانی مدت ایمپلنت های دهانی، حفظ بافت های سالم اطراف آنهاست. تجمع پلاک باکتریایی باعث القاء تغییرات التهابی در بافت های نرم اطراف ایمپلنت های دهانی شده و همین عامل ممکن است سبب تخریب پیش رونده(پری ایمپلنتایتیس) و در نهایت شکست ایمپلنت شود. این مطالعه با هدف بررسی فلور دهانی ایمپلنت های دارای پری ایمپلنتایتیس در مراجعین به دانشکده دندانپزشکی تبریزطراحی گردید تا با آنالیز فلور دهانی ایمپلنت های افراد دارای پری ایمپلنتایتیس و مقایسه آن با فلور دهانی افراد دارای ایمپلنت بدون پری ایمپلنتایتیس تغییرات فلور دهانی ایجاد شده را مقایسه کند و در صورت تایید نتایج از درمان های مناسبی مثل دارودرمانی برای مقابله با شکست های ایمپلنت استفاده کند.مواد و روش ها: در این مطالعه که بر روی 48 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش تشخیص بیماری های دهان و ایمپلنت دانشکده دندانپزشکی تبریز در بازه زمانی آذر 95 تا بهمن 95 انجام شد، بیمارانی که دارای ایمپلنت دارای پری ایمپلنتایتیس تشخیص داده شدند انتخاب گشته و از آنها نمونه گیری میکروبیولوژی صورت گرفت. داده های بدست آمده از مطالعه به روش توصیفی(فراوانی-درصد) و با استفاده از آزمون Chi-Square بررسی گشتند. نرم افزار مورد استفاده برای تحلیل آماری SPSS.16 بود. در این مطالعه مقدار P کمتر از 05/0 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید.یافته ها: طبق نتایج این مطالعه بیشترین تعداد باکتری در بیمار دارای پری ایمپلنتایتیس به طور میانگین برابر با 1.82± 5.68 (بر حسب لگاریتم) در باکتری P.intermedia بوده و این مقدار در بیماران فاقد پری ایمپلنتایتیس برابر 0.75 ± 2.42 در باکتری P.intermedia بود.در مطالعه ی حاضر هیچ نوع باکتری A.actinomycetemcomitans یافت نشد.نتایج این مطالعه نشان می دهد که تفاوت معناداری بین تعداد باکتری های P.intermedia و P.nigrescense در بیماران دارای پری ایمپلنتایتیس و بیماران فاقد پری ایمپلنتایتیس وجود داشت.این تفاوت در مورد باکتری A.actinomycetemcomitans معنی دار نبود. بیشترین درصد فراوانی مربوط به باکتری P.intermedia با 56.3% می باشد. تفاوت معناداری بین درصد فراوانی باکتری های P.intermedia و P.nigrescense در بیماران دارای پری ایمپلنتایتیس و بیماران فاقد پری ایمپلنتایتیس وجود دارد.این تفاوت در مورد باکتری A.actinomycetemcomitans معنی دار نبود.نتیجه گیری: تفاوت معناداری بین تعداد و درصد فراوانی باکتری های P.intermedia و P.nigrescense در بیماران دارای پری ایمپلنتایتیس و بیماران فاقد پری ایمپلنتایتیس وجود دارد.این تفاوت در مورد باکتری A.actinomycetemcomitans معنی دار نیست.